پيگيري
1-سلام خوبيد؟
2- من شب دوم در يزد براتون نامه نوشتم در مورد برادر ناشنوايم>شما کوتاه گفتيد داداشتون افسرده است
3-هرچي تلاش ميکنم رابطه ام را بهتر کنم نميشه
4- 15 سالشه و تيک هاي عصبي زيادي داره -دستش را گاز ميگيره-
5-خيلي منو ميزنه-مثلا اگر نگاهش کنم بلند ميشه و منو ميزنه به طوري که سردرد ميشم
6- بعد از منبر شما وقتي ميزنتم جوابش را نميدم اما او خيلي ميزنه
7- خيلي دوستش دارم و ميخوام باهاش دوست بشم چکار کنم؟
8-به قول مامانم دستم نمک نداره ديشب بردمش لباس براش بخرم وقتي برگشتيم غرميزد که برديم مشقهامو نتونستم بنويسم
9-لطفا راهنماييم کنيد
شهاب مرادی سلام/ آفرین که خطاهای قبلی را مثل تنبیه و کتک کاری را قطع کردید. اصلاح روش شما گام موثری بوده که باید خوشحال باشید اما تا مشکلات برادر شما درمان نشود -که یکی از آنها افسردگی است-، مشکلات ارتباطی او کاملا برطرف نمی شود. به یک روان شناس بالینی خبره مراجعه کنید.
دست از مهربانی و محبت و قاطعیت برندارید.
در مورد قاطعیت: مثل هر خانه و خانواده ای شما هم لابد قانون دارید. مثل "آشغال نریختن در اطاق نشیمن" و او به خاطر ناشنوا بودن از اجرای آن قوانین منطقی و یکسان معاف ندانید. او ناشنواست دیوانه که نیست! با او مثل یک فرد عاقل و سالم رفتار کنید. تخفیف های نابجا و از سر ترحم موجب خراب تر شدن شرایط تربیتی او می شود.
او را دوست داشته باشید و فراموش نکنید غضب کلید تمام شرهاست. الغضب مفتاح کل شرّ
