حدس مس زنم به احتمال 90 درصد جواب ندين بهتون حق مي دم اما فقط خيلي کوتاه بگين به نظر شما من مقصرم؟
شهاب مرادی سلام/ شرح حال مفصل و ناراحت کننده ی شما را خواندم. مسئله تجاوز یک موضوع پیچیده است. و
من در این مورد نمی توانم قضاوت کنم و نباید قضاوت کنم. اما کمک می کنم تا خودت بهتر جمعبندی کنی؛ مهم این است که تو رضایت و رغبتی نداشتی اگر به قضاوت خودت سهمی در آن اتفاق داشتی به تردیدهای ذهنی ات با طلب مغفرت از خدا و استغفار پایان ببخش و موضوع را تمام شده بدان و کمتر آن را تحلیل و زیر و رو کن.
اما در مورد خودت ارزش هایت ارزشمندی هایت توانمندی ها و فرصت هایت بهتر و بیشتر فکر کن. و درست تر خودت را بشناس.
داشتن تمایل و غریزه گناه نیست! جرم نیست! رفتار ناصواب و ناهنجار جرم است نه سلامت جسمی و روحی! پس خودت را سرزنش بی جا نکن. و مراقب باش شیطان این اتفاق ناخواسته را در ذهنت سرآغازی برای گناه کاری و خطا رفتن قرار ندهد.
معمولا تصور ناصحیح از ابراز علاقه یک نامحرم و چند اشتباه خُرد و ریز و سوء تدبیر زمینه ی بروز موارد مشابه را برای افراد پیش می آورد که به همراه ترس آن اتفاق را رقم می خورد.
در یک پژوهش بیش از ۹۰ درصد تجاوزکننده ها از نظر آزمایشات روانشناسی سالم تشخیص داده شده بودند!
(مجدد یادآوری می کنم: تعمدا می نویسم تو تا تلقی نادرست تثنیه و جمع نشود. والا بسیار تمایل دارم به مخاطبم بگویم شما)
