آقـــــــــــا شهاب ...جواب. سلام ... سوال1-لابدديديد اونايي رو که مين خنثي ميکنن ..اگه يه مين رو بذاري روي يه ميز سر 2سوت خنثي ميکنن .. اگه اين مين بره زير خاک اونوقت بادستگاه ردشو ميزنن بعد درش ميارن و خنثي ميکنن .. اما بعضي وقتا اين مين خيلي زيرخاک مونده و بارون و سيلاب و ... برده تو عمق بيش از يه متر ..اونوقت اگه بخواي بادستگاه شناساييش کني قبل از مين به چندتا خرتوپرت ديگه ميرسي ... شايد پات بره رومين و ...تمام. اونوقت بايد تلفات بدي .من معتقدم گذشت زمان و سهل انگاري مابراي بررسي مسائل و خنثي سازي مين هاي موجود اونهاروباچند يا چندين مسئله ديگه مخلوط ميکنه و برخوردبا اينچنين مسائلي کاره دشواريه ..والدين حقير که الحمدلله اهل گفتگواند ولي فکرميکنم اونها که با هم گفتگو نميکنن تو کشتزارزندگيشون مينهاي خفته و البته خطرناکي دارند که ميترسند اونها رو خنثي کنن اماسوال 2- من يک جوانم و ازديدگاه خودم جواب ميدم. گاهي مواقع ميبينم جوانهايي روکه بشدت نيازدارند به احساس مقبوليت ...مثل همونايي که ميان تو پايگاهو تسبيح ميچرخونن و مثل يه سردارورزيده ي جنگ صحبت ميکنن...اين افرادميان تواين ميدون مين که مين خنثي کنن که به احساس مقبوليت برسن...اماوالدين درجايگاه بزرگترازاين رفتارميانجي گرايانه ي وي استقبال نميکنن...جوان :کو گوش شنوا .مابايد در گفتگوهامون صداقت داشته باشيم ولحن کوچکترودوست دلسوز رو بکار بگيريم ..شايد شوردادن خاک روي مين کارخطرناکي باشه ...براي همين ميتونيم هدفمن صحبت کنيم و والدين و ديگر اعضاي خانواده رو براي رسيدن به اهدافي مشترک متحد کنيم .شايد اينطوربهتر باشه. پايان شب سيه سپيد است... والسلام