سلام آقاي مرادي. ابتدا از صحبتهاي زيبا ودلنشينتان در برنامه پارک ملت تشکر ميکنم، براي من که بسيار آموزنده بوده است. چيزي که باعث شده مزاحم وقتتون بشوم اينست که من وقتي صحبتهاتون رو ميشنوم حال خوبي دارم.مرتب به خودم ميگويم که من عامل هستم ووو اما اين حال فقط يکي دو روز با من هست و دوباره همه چيز يادم ميرود!از کارهاي خوبي که بايد انجام بدهم و کارهاي بدي که نبايد انجام بدهم ليست تهيه کردم، اما آن هم براي مدتي خوب هست ولي باز هم دچار روزمرگي ميشوم. چطور ميشود هميشه در ياد خدا بود و به خدايي بودن عامل؟! **ببخشيد من در سوالهايي که قبلا پرسيده شده، جستجو کردم و مشابه سوالم را نديدم،اگر سوالم تکراري هست شرمنده شما هستم!!