سلام/ ابتدا احساس و عاطفه ات را پالایش کن -مثل برنج که پاک می کنید سنگ ریزه و ... نداشته باشه-
بعد احساست را بدون انتظار پاسخ و یا تاثیر و یا نتیجه و یا تشکر و تقدیر بیان کن . عشق، تنیس و بدمینتون نیست! والیبال نیست! یه چیزی مثل بوییدن گل است آیا شنیده ای کسی از گل یاس دلخور شده باشد؟ چون تا امروز او هر وقت گل یاس را دیده ؛ بوییده ولی حتی یک بار هم گل او را نبوییده!
بنابراین از "ابراز احساست" کیف کن و خودت به خودت در درونت آفرین بگو و خودت را تشویق کن.
منتظر بهترشدن اوضاع نباش -ناامیدت نمی کنم فقط می خواهم زاویه نگاهت عوض شود- باید رویه ات بشود عشق ورزی؛ این که گفتم  تازه پیش دبستانیشه!