سلام سريع ميروم سر اصل مطلب: 1-ميگويند خدا بخشنده مهربان است 2-ميگويند توبه کننده, مانند کسي است که گناه نکرده 3-پس اگر خدا ميبخشد, چطور ما بندگان نمي بخشيم 3-ميگويند کسي که ميگويد توبه کردم از هر اتهامي در امان است. 4-هيچ کس نميتواند بگويد من اشتباه(گناه) نکردم پسري هستم که تا به حال با هيچ دختري دوست نبودم (خدا به من رحم کرد اشتباه نکنم) به خواستگاري دختري رفتم که بعد فهميدم (به گفته خودش) قبلا با پسري دوست بوده,ميتوانست نگويد و من اصلا خبردار نشوم. مواردي که ذکر کردم خيلي فکرم را درگير کرده که اگر واقعا توبه کرده باشد مثل کسي است که اصلا مرتکب به گناه نشده, گناهي که من به لطف خدا(نه آگاهي خودم) مرتکب آن نشدم. خدا رو شاهد ميگيرم تمام زندگيم را مديون بخشندگي خدا هستم. حالا من بايد منصرف شوم؟ يا نديده بگيرم؟ راه بهتري هست؟