پیام های شما
پرسش و پاسخ
امضا شده : ۱۳۹۰/۰۳/۰۷ ۱۹:۰۲:۱۰
سلام آقاي مرادي . راستش من يه عادتي دارشتم که دروغ زياد ميگفتم . اما الان ديگه گذاشتمش کنار ولي دوستم ديگه بهم اعتماد نداره . خيلي دوسش دارم و نميخوام رابطم باش به هم بخوره . خيليا ميگن گذشت زمان حلش ميکنه اما اون سال ديگه داره ميره.شما بگيد چي کار کنم ؟ اگه در اولين فرصت جوابمو بديد ممنون ميشم.
شهاب مرادی
سلام/ 1. زمان نقش موثری در سردی و گرمی روابط دوستان دارد. به او حق بده که اعتمادش را از دست بده و این را بهش بگو و صبر کن و اصرار نکن.
2. دخترم راضی نشو که کسی به زور و بدون تمایل واقعی اش با تو دوست شود و یا تحت همین جنس فشارها دوستی اش را با تو ادامه بدهد؛ چون تو ارزشمندی و انسان مومن و محترمی هستی و نباید قیمت و ارزش خودت را پایین بیاوری.  دخترم همان قدر که تکبر و غرور، بد است و کوچک و حقیر شمردن خود، نیز بد است. مدل مناسب احترام متقابل است.
3. اما نکته قابل تامل؛ عامل مشترک رفتارهایی مثل "دروغ گویی" و احساس هایی مثل "علاقمندی های یک طرفه و درخواست و اصرار بر دوستی های یک جانبه" است که ریشه در پایین بودن عزت نفس، اعتماد به نفس است و با تقویت خودکارآمدی و اتکا بر توانایی های خود و تقویت احساس واقعی ارزشمندی هر دو مشکل رفع می شود و الا با این حال دروغ گویی همچنان ادامه خواهد داشت و دوستانت کم و کمتر می شوند.

سارا
14753 بازدید 67 امتیاز