سلام جناب مرادي
من در کلاس مثبت انديشي فردي به نظر خودم فرهيخته شرکت مي کنم که سخنانش مصداق عيني اين جمله است که
سخني کز دل برآيد لاجرم بر دل نشيندو احساس مي کنم که پس از شرکت در اين کلاس ها در تمام پديده هاي عالم با ديد مثبت نگاه مي کنم و هرروز صبح بابت تمام نعمت هاي داده و نداده سپاسگزار خداوند هستم و چون هميشه فردي منتقد و منفي نگر بودم احساس مي کنم مباحثي مفيدبرايم مي باشد. به نظر شما آيا مي تواند ادامه اين روند و اين مباحث تغيير ذاتي بوجود آورد يا روش بهينه ديگري را پيشنهاد مي کنيد.
با سپاس
شهاب مرادی سلام/ چقدر خوب است که همیشه در انتخاب استاد و کلاس با تامل و تردیدِ خردمندانه و گام به گام و با احتیاط عمل کنیم.
عنوان کلی "مثبت اندیشی" مفید است و چیز بدی که نیست. البته از روزهایی که خیلی مُد شده بود گذشته. اما نکته ضروری این است که این مثل خیلی از مباحث یکی از ده ها مهارت مفید و لازم است و اصلا جامعیت ندارد و به تنهایی موجب سعادت آدمی نمی شود. ساده بیان کنم: این نوع مطالب به هیچ وجه جای دین را نمی گیرد! شاید برخی از عزیزان از بیان این تذکر و نکته بدیهی و روشن از جانب من تعجب کنند اما وقتی با انبوه اشتباه ها و برداشت های سطحی و خامی ها و بی دقتی ها و ... مواجه شوند به من حق می دهند.
مطلق مفهوم "مثبت اندیشی" به تنهایی و بدون سایر مکارم اخلاق، بلاهت و سفاهت است. اما اگر رنگ غالب تفکر و بینش آدمی مثبت اندیشی و حسن ظن و تفال به خیر و... باشد، خوب است.
