سلام 1. روزتان مبارک (با شور و اشتياق!) 2.نسبت شما و ما، نسبت معلم و شاگرد است حاج آقا. پس دِين ما به شما به اندازه «من علّمني حرفاً فقد سيّرني عبداً» بيکران است! بيکران 3. حکايت شما و ما، حکايت کوتاهي است اما عميق! به عمق همه زندگي هاي زنده اي که در همه اين دوشنبه هاي کوتاه داشتيم. به عمق همه زندگي هاي زنده اي که آمدند و در گفت و گوهاي خانه هاي ما نشستند و همه اش شد کرامت، عزت، آرامش، احترام، نشاط، شادي و البته زندگي!!! 4. تصوير شما و ما، تصويرِ برقِ چشمانِ کودکِ نوپايي است که آرام آرام راه مي رود، گاهي بر مي گردد، با اعتماد به نفس مي خندد و با خيال راحت به راه خود ادامه مي دهد. شما بگوييد که لذت مشاهده چندباره اين تصوير را چگونه مي توان شکرگزار بود؟! 5. دوستمان خوب گفته بود که حيف! حيف که فقط يک بار مي شود تشکر را نوشت. زياده عرضي نيست؛ فقط دوست دارم که بند 1 را يک بار ديگر با شور و اشتياق و قدرداني بيکران (به بيکرانيِ بند 2) از جانب همه ما بشنويد. سايه تان مستدام.