با سلام
من دچار يک گناه بزگم که هر چه تلاش ميکنم نميتوانم خود را اصلاح کنم.من اصلا ادم حسودي نيستم اما به تازگي دچار يک حس عجيب شده ام. مدتي است که برادر شوهرم ازدواج کرده است و خانوم او من را به شدت عصبي مي کند! او دختري است 26 ساله(همسن برادر شوهرم)،ديپلمه، فوق العاده چاق و از يک خانواده خيلي معمولي.و البته خيلي پر افاده ومغرور است. برادر شوهرم فردي اجتماعي ،تحصيل کرده، خوش اخلاق و مومن، و از لحاظ کار و موقعيت مالي هم خيلي موفق است.
من دوستاني دارم که از هر نظر (اخلاق ،ايمان ،زيبايي ، تحصيلات) بسيار عالي هستند ودر شرايط جامعه امروز هنوز نتوانسته اند ازدواج کنند!حال چنين کسي که حتي آداب اجتماعي را به خوبي نمي داند ، چنين ازدواجي ميکند. همسرم وحتي مادر شوهرم مي گويند با دعا توانستند اين کار را جلو ببرند.(آخه مادر شوهرم مخالف بود)اما حالا با دعا يا هر چيز ديگه من نميتونم حسادت نکنم. خيلي در رنجم و از ديدنش و رفتارهاش به شدت عصبي ميشم . مدام در حال مقايسه هستم.ميدونم کارم گناهه و اشتباه. کمکم کنيد تا به آرامش برسم
شهاب مرادی سلام/ 1. مقایسه نکن. -حتی مقایسه ی درست هم نکن- هرچند مبنای این مقایسه ات غلط است. اگر تو می خواستی زن بگیری _دقت کن؛ تو- تو او را انتخاب نمی کردی، درست اما تو و مادر شوهرت، که خانم هستید انتخاب نکردید بلکه برادر شوهر با چندین ویژگی منحصر به خودش انتخاب کرده
2. دخالت نکن. حتی اگر انتخاب او غلط است. این موعظه ی مفید را از خودت دریغ نکن و به خودت مکرر بگو: به تو چه؟!!!!!
3. به جای تمرکز و فوکوس بر ضعف های اشخاص، تلاش کن برای آنها محاسن اخلاق و ویژگی مثبت پیدا کنی.
4. به شوهرت برس و به او ابراز علاقه کن و آهنگ زندگی خصوصی و شخصیِ فردی و زوجی را بهتر و ... کن.
