سلام.گفتين خلاصه بگيم.چشم. 1)انسان-دختر 2)26 ساله 3)کارمند نظام بانکي دولتي 4)دانشحوي رو هواي کارشناسي ارشد اقتصاد(واحد پايان نامه اخذ ولي ناتمام مانده) 5)خانواده3نفره.مادروپدرومن و داغ از دست دادن برادر بزرگترم-3ساله گذشته 6)ساکن تهران و از خانواده تقريبامتوسط رو به بالا. خصوصي-خصوصي خواهشا خصوصي و محرمانه 7)... 8) 9)خانواده ام مذهبي و خودم به خاطر ايجاد حريم چادري هستم.ولي خيلي مقيد نيستم . به حجب و حيا در صحبت و رفتارونگاه معتقد وپايبندم .تلاوت قرآن رو واجب ميدونموانجام ميدم 10)از زماني که معناي ازدواج رو فهميدم(19-20سالگي) خواستگارجدي نداشتم .احتماعي بودمو اهل فعاليت هاي اجرايي و گروهي ... .البته هرکسي درسرراهم قرارگرفت بعد ازمدتي ميفهميدم که متعهد و متاهل است. 11)برادرم در29سالگي به علت بيماري ناشناس فوت شد.(زمستان86) 12)پول دارم.کاردارم وپدرومادرم به شدت بهم محبت ميکنند. 13)هيچ هدف و انگيزه اي ندارم وووو 14)همه مرا به انرژتيک بودن ميشناسن ولي راهي براي ابراز ندارم.پرازعشقم ولي کسي رو ندارم که بهش ابراز کنم. 15)اونقدر خالي ام{از انگيزه،وقت،ذوق ووووو} که تمام فعاليت هاي اجتماعي ام را لغو کرده ام.کوهنوردي،فرهنگسراوکلاس زبان وووو 16)نياز به دوست داشتن و دوست داشته شدن،تنهايي و بي حوصلگي به شدت حساسم کرده وحالوهواي گريه که تقريبا2سه ماهه روزمره ام شده خانواده ام رو کلافه کرده. 17)درسال جاري3خواستگار داشتم که هرسه درجلسه اول ودوم باخانواده کنسل شده.البته از طرف اونا. 18)حس پوچي و نداشتن آرزو وانگيزه تا حدي اعتقاداتم رو هم تحت تأثير قرار داده 19)سوال اصلي :راه حل وتدبير براي رهايي از اين حالوهواوقرار گرفتن در مسير درست-سرزنده بودن وشادابي حتي در عبادت-رهايي از حس افسردگي و نااميدي 20)نا اميدم از ايجاد رابطه اي که به ازدواج ختم شود .تقريباهمه اطرافيانم هم درموردم اينگونه فکر ميکنند.چه کار کنم؟ توروخداجوابموبدين .اساسي درموندم.درموندم و گمشدم.فکرنبودن بهتره تا ازبودن با هيچي ووووتوروبه خدا کمکم کنيد.محتاج راهنماييتون