سلام استاد بنده به مدت ده شب در حسينيه ي ارشاد اصفهان خداتوفيق دادو اومدم پاي صحبت هاي شماوتوي اين ده شب مطالب جديد بسیاری ازتون ياد گرفتم ومهمتر از همه بي رياي ونداشتن غرور در وجودتون بهم درس بزرگي داد. استاد اين ايميل رواصلآبراي شما ننوشتم هيچ جوابي هم نداره فقط اگه صلاح دونستيد منتشرش کنيد تا اونايي که بايد بخونن بخونن! روي سخنم به(آقاي بخت آور)وامثال ايشونه شايد اگه اين ده شب بايک خود کار ويک دفتر چه ياداشت مي اومدن واز لابه لاي صحبت هاتون فقط وفقط نکته برداري مي کردن شب آخرمتوجه مي شدن که کلاس درس شما فوق العاده بوده.نمي دونم چرا ما جماعت مومن وپرهيزگار فکر مي کنيم جلسات اباعبدالله(ع)فقط براي گريه کردن برگزار ميشه وجنبه ي مهمترش يعني (خود سازي)رو فراموش کرديم يا اين که چرا زبون تشکر نداريم يعني بايد مرتب نق بزنيم و بناليم .استاد مي دونم شما اينقدر بزرگواريد که اين ايميل ها چيزي از اين بزرگي کم نمي کنه ولي...ما بايد ياد بگيريم قدرشناس باشيم .بايد ياد بگيريم که خودمون رو اصلاح کنيم وآماده براي ظهور بشيم واگه همين طور پيش بريم بايد ترس از اين داشته باشيم که رو در روي مهدي فاطمه(عج) بايستيم وخوارج زمان خودمون بشيم.خيلي وقتتون رو گرفتم باآرزوي سلامتي براي شما وهمه ي کاربران محترم .ياعلي