سلام عليکم
از خدمت برادر بزرگوارم سوالي داشتم که اميدوارم طبق ضوابط عمل کرده باشم.
فاطمه در حال خواهر شدن است.من در اين مدت 4ماهه فراز و نشيب هاي روحي داشته ام.موفق به کوچکترين عمل عبادي خالصي نشدم.روز عرفه را در حال درگيريهاي روحي و مهمانداري بدون کوچکترين ذکري از دست دادم.هر روز يک عمل واجب از من فوت مي شود.من به مرکز مراجعه مي کنم اما از پريشاني حال و فکرم خيلي کاسته نمي شود.نمي دانم با اين وضعيت چه کنم از سويي ميدانم تمام اميدم بايد فقط به خدا باشد نه به اعمالم و از سويي دائم فکر مي کنم که خدا عمدا توفيقات را از من سلب ميکند تا بچه اي که در راه دارم صالح نشود و من با آن ابتلا شوم.از محضر شما استدعا دارم مرا راهنمايي کنيد.در وضعيت سختي قرار دارم.
اجرکم عندالله
انشاءالله سلامت باشيد
شهاب مرادی سلام/ ظاهرا در مفهوم واجب دچار اشتباه هستید. هیچ یک از این اموری که مثال زدید واجب نیستند و ای بسا میهمانداری کم از عبادات مستحبه ندارد و اگرعبادت واجب مثلا نماز صبح فوت شود قضای آن را بجا بیاورید بدون تحلیل و بدون سرزنش. و فقط برنامه های زندگی را طوری تنظیم کنید که انجام واجبات به سهولت انجام شود. مثلا خواب نمانید و یا نماز ظهر و عصر را فراموش نکنید که تنظیم خواب و نماز اول وقت چاره کار است. به خدا امیدوارتر و خوش بین تر باشید. همین بارداری و زحماتش را خدا برای مادران حسنه محسوب می کند و زایمان را مغفرت تمام گناهان آن وقت بی انصافی است خدا را دشمن خود بدانید او ارحم الراحمین است.این فکر که اشاره کردید سوء ظن به خدا ست و احتمالا فکر وسواسی است توبه کنید و کارها را از جمله صلاح و عاقبت به خیری هر دو فرزندتان را به خدای مهربان بسپارید. تعقیبات نماز صبح و مغرب فراموش نشود.
از خدا می خواهم فرزندان شما را مایه روشنی چشمتان و در دو دنیا آبرومند به محبت حسین قرار دهد و این دعا را برای تمام مومنان درخواست دارم. به همسر خوبتان سلام برسانید. التماس دعا.
