سلام/ دم شما گرم یعنی گناهکار هم شدم؟
دو ساعت منتظر شدم و برنامه نیم ساعت دیگه تمام می شد و همه ی آن نیم ساعت هم کنداکتورشون پر بود؛ ادامه تئاتر و تواشیح. یعنی هیچ و به برنامه بعدی ام نمی رسیدم. می فرمایید باید می ماندم. می ماندم که چه؟! که همه را راضی کنم؟ برای جلب رضایت و مرید پروری؟ که من خیلی خوبم و خیلی...؟ این توصیه شما خدایی است؟! یا عوام فریبی؟ »»» توضیح
راستی از سلاح گرم انتظار انصاف ساده لوحانه است. دست ما بالاست ببخشید.
حالا اگر من دیر رسیده بودم که واویلا بود.