سلام خانمي 26ساله هستم متاهل داراي همسري به مراتب خوب و فرزندي سالم 3-با همسرم بينهايت تفاهم دارم تا حديکه يه موقعهايي احساس ميکنم اين تفاهم نيست بي تفاوتي به همديگست 4- بيشتر اطرافيانم به حالم غبطه ميخورندبه خاطر همسرم 5-اما حاج اقا حال بدي دارم نمدونم چرا احساس خوبي ندارم افکارم بينهايت مغشوشه ميترسم خدا منو به خاطر اين افکار پريشون که به سراغم مياد و نمذاره تو واقعيت زندگي کنم توبيخ کنه و تمام چيزهايي که بهم داده رو ازم بگيره چون لايقشون نيستم از صبح تا شب عين ديوانها با خودم حرف ميزنم هر چي هم از خدا ميخوام کمکم کنه که اين افکار درهم ازم دور بشن تا منم مثل يه مادر خوب و يه همسر خوب تو واقعت کنار خانوادم باشم باز نميشه و همش تو اوهام خودمم نميدونم چه کار کنم لطفا کمکم کنيد از تمام زحماتتون ممنون