سلام اقاي مرادي ... فكر كنم حرفي كه مي خوام بگم مسخره باشه .ببينين من چند وقتي هستش كه يك دفعه وقت درس خوندن نوشتن نقاشي كردن يك دفعه ذهنم ميره روي يك چيزه ديگه مثلآ مرگ يكي از نزديكانمو مي بينم كه اينقدر مي رم توي اون موضوع كه اشك از چشام ميريزه و همه دورم جمع ميشن كه چي شده يا اينكه افرادي كه اصلآ نمي شناسم ميان تو ذهنم نمي دونم از كجا چه جوري با يكي در اين باره صحبت كردم گفت بر مي گرده به چهره هاي مختلفي كه نقاشي كي كني.
اما من خيلي از اين بابت عذاب ميكشم اين گار واقعي هستن اين چيزايي كه مي بينم.
شايد حرفاي من يلي مسخرهباشه اما من ايارو مي بينم.
مي تونين كمكم كنيد كتابي بهم معرفي كنيد كه ديگه اين افكار سراغم نياد.
مرسي اگر جواب منو بديد
شهاب مرادی سلام/ سعي کنيد از تنها ماندن پرهيز کنيد. هنگام نقاشي يا فعاليت های فردی ديگر تلويزيون يا راديو را روشن کنيد. شبها تا کاملا خسته نشده ايد و خوابتان نگرفته به رختخواب نرويد. بيشتر به محيط های عمومی مثل ميهمانی، پارک يا سفر برويد.
به خيال پردازي های خود فرصت بروز ندهيد.
اگر اين حالات شما بعد از مدتي برطرف نشد حتما به يک روانشناس مراجعه کنيد
لینک پیام قبلی شما 
