سلام حاج آقا .من 19 سالمه و دانشجوي رشته داروسازي هستم .چند تاعبارت رو جستجو کردم درمورد سوالم ولي هيچ نتيجه اي به دست نيومد.شايد سوال من يه سوال تازه باشه و کسي از شما درموردش نپرسيده باشه . حدود 5 سال پيش دچار يه بيماري شدم که به احتمال خيلي زياد ژنتيکي هستش .نميدونم اسمش به گوش شما خورده يا نه ،ديستروفي عضلاني که انواع مختلف و علايم مختلفي هم داره علايمي که در من ايجاد کرد مهمترينش ضعف درراه رفتن وحرکت وکاهش قدرت جسمي بود ،زود خسته ميشم ،از پس بعضي کارام به تنهايي برنميام ، حالا بيماريم متوقف شده اگه پيشرفت ميکرد شايد ديگه اصلا نمي تونستم راه برم .خودتون که خبر داريد شرايط خيلي از دانشگاهها براي افرادي که سلامتي کامل ندارند مناسب نيست.پله تا دلتون بخواد تو دانشگاه هست وآسانسور اکثراوقات يه روياي دست نيافتني براي امثال منه .گاهي امتحانا طبقه ي سومه ، اسانسور نيست يا خرابه .فکرشو بکنيد وقتي پاهات ياري نمي کنن، وقتي ميرسي بالا اول خوشحال ميشي فکر ميکني اورست رو فتح کردي بعد ميبيني پاهات داره ميلرزه وحالا بايد بشيني سر امتحان و با سوالاي عجيب و غريب سروکله بزني . خيلي دوست دارم نماز جماعت دانشگاه شرکت کنم اما رو زمين برام سخته نماز خوندن . تا نماز خونه هم يه مقداري راه هست که راهش کمه ولي برا من سخته .اگه اتوبوس هم باشه من نميتونم استفاده کنم چون پله اش خيلي بلنده. تو تمام سال هاي دبيرستانم هم مشکلاتي داشتم .مي دونيد سخته که هم سن وسالات پله ها رو دوتا يکي برن بالا ولي تو همش تو فکر اين هستي که يعني اين جايي که دارم ميرم پله داره يا نه ،سريالاييه يا سرازيري و وو. اينا درد ودل بود حالا حرف اصليم .خدا تو تمام اين سالها به طور ويژه هواي منو داشت منم براي هرچيز وهرلحظه ازش کمک ميخوام ،جايي تنهام نذاشت ،کمکم کرد تو کنکور وکلا همه لحظه هاي زندگيم وتوي ان پله ها .تو اين سالها من معناي توکل رو به طور واقعي فهميدم .سعي کردم هرگز به خدا نگم چراوهميشه شاکر خداوند باشم . سعي کردم هميشه بگم خدايا راضي ام به رضاي تو .هيچ وقت دعا نکردم که خوب بشم .يه جايي خوندم که خدايا به داده ونداده و گرفته ات شکر ،که داده ات نعمت است ،نداده ات حکمت و گرفته ات امتحان .هيچ وقت از خدا نخواستم شفام بده چون ميخواستم والان هم ميخوام که از امتحان خدا سربلند بيرون بيام .دلم ميخواد هموني بشه که خدا خودش ميخواد اگر برام بيماري رو ميخواد منم همون رو ميخوام وراضي ام وسختي هاشو به جون ميخرم واگر هم خدا برام سلامتي رو بخواد من هم همون رو ميخوام وراضي ام .به خاطر همين چيزا هم هرگز دعا نکردم براي بهبودي .فقط هميشه ازش خواستم کمکم کنه که جايي کم نيارم و هرگز ناشکري نکنم .حاج اقا من تمام سالها دلم نميخواست وهنوز هم دلم نميخواد که خدا ازم تو اين موضوع ناراضي بشه .گاهي وقتها فکرميکنم نکنه من طاقت امتحان سخت تر از اين رو نداشتم که به اينجا ختم شده..چيزهاي زيادي درمورد اين مطالب شنيدم :من از درمان ودرد ووصل وهجران پسندم آنچه را جانان پسندد. هرکه دراين بزم مقرب تر است جام بلا بيشترش مي دهند ،من فکرميکنم اين يکي درمورد من صدق نميکنه. جايي هم شنيدم که روزي يکي ازامامان معصوم به شخصي ميگن که اگرخدا براي ما سلامتي رو بخواد ما همون رو دوست داريم واگرهم براي ما بيماري رو بخواد همون رو دوست داريم . نمي دونم حاج آقا اصلا نميدونم ميخوام چي بپرسم: مادروپدرم ميگن اشتباه ميکني که دعا نميکني بايد ازخدا بخواي که خوب بشي اما من نميتونم دعاکنم ،ميترسم اگه خوب بشم ديگه خدا ازم راضي نباشه وتو امتحان خدا موفق نشم .حاج آقا من مي دونم که اگه از خدا بخوام که شفام بده باز هموني ميشه که خدا ميخواد پس چه نيازي به دعا هست .حاج اقا من ميترسم از خدا بخوام که خوب بشم بعد دعامو قبول کنه اما به خاطر دعاي من باشه ،اخه ميدونيد فکرميکنم هرچي از خدا ميخوام بهم ميده اگه اين طورباشه آيا من تو امتحان خدا موفق ميشم يا نه ؟.حاج اقا اصلا من گيجم نميدونم چي کارکنم .فعلا هيچ راه درماني براي بيماريم نيست .تازگي ها دکتري رو شناختيم که درمان قراني براي بيماريها ميدن البته قبلش بايد مطمين بشن که راه درمان علمي براي اين بيماري نيست وهمه ي راهها رو رفتي واين خيلي خوبه چون ما بايد اول ازراه واسطه هايي که خدا برامون قرارميده مثلا همون راههاي علمي درمان بيماري ها دنبال حل مشکلمون باشيم .چون براي من اين راهها وجود نداشت ،ايشون به من گفتند که سوره ي حمد رو چهل روز هرروز هفتاد بار بخونم با هفتاد صلوات ايشون پشت تلفن اينو به من گفتند وهيچ مبلغي هم ازما نگرفتند اينو ميگم تا ثابت بشه ايشون ازاين ادمهاي دروغگو نيستند که تازگي ها خيلي زياد شدندومردم رو گول ميزنند. من اعتقاددارم به اينکه قرآن و سوره ي حمد حتما اگه خدا بخواد ميتونه کسي رو شفا بده اما من نميدونم بخونم يا نه .اگه بخونم يعني از خدا خواستم که خوب بشم يعني گفتم من اينو بيشتر دوست دارم نه اوني رو که تو ميخواي .حاج اقا من تمام اين سالها رو با اين فکر گذروندم که خدا درمورد بيماريم وعکس العمل من به اون ازم راضيه و حالا اگه اشتباه کرده باشم چي ! حاج اقا اميدوارم متوجه منظورم شده باشيد .لطفا برام توضيح بديدچي کارکنم ؟چه طورميشه که ازامتحان خدا حالا هرموقع که قراره تموم بشه يا تموم نشه سربلندبيرون بيام ،دعابکنم با نکنم ،اگه دعاکنم چي ميشه ؟به هرجا ايميل وپيام ميدم کسي جوابمو نميده کاشکي شما جوابمو خيلي قابل درک بديد . برام دعاکنيد...دعاکنيد