با سلام خدمت شما.من يه دختر 23 ساله هستم.برنامتون رو ميبينم.من آدم معتقدي هستم.راستش من با هدف آشنايي دين اسلام به خارجي ها وارد چت شدم.منظورم اينه كه اصلا دوست نداشتم با ايراني ها چت كنم و حتي هنوزم يه بارهم تو روم ايراني نرفتم.اما با يه جوان آشنا شدم كه تو روم خارجي بود.من مادرم سكته كرده بودن . من شديدا احساس بدي داشتم.بعد از صحبت فهميدم كه اين اقا هم مادرشون مريضن و رابطه ما بيشتر شد.ما 2 روز در هفته فقط اونم 2 ساعت باهم حرف ميزديم.تو اين حرفا هيچ موقع حرف خلاف شرع زده نشد .رابطه ما كلا بر اساس صداقت بود.شايد بگين چه جوري اينو فهميدم اما باور كنين آدم درسته كه نميتونه اينجوري طرفشو بشناسه اما به يه شناخت سطحي دست مييابد.الان حدود 11 ماه هست كه ما با هم چت ميكنيم.اون روز كه گفتين روابط اينجوري مخربه من سعي كردم كه ديگه به اينكارم آدامه ندم.و يه شب به اين آقا تمام حرفاي شما رو هم گفتم .بهش گفتم ما ديگه با هم چت نميكنيم طبق قرار قبلي و اينكه هرگز همو نميبينيم و از اين به بعد ديگه دوست نيستيم .ميشيم خواهر برادر.به نظر شما اين بده؟اون بنده خدا هم قبول كرد .آيا اين رابطه بازم مخربه؟اگه ما به اين نتيجه رسيديم كه ميتونيم يه روز همو ببينيم اين بده؟با توجه به اينكه اين آقا سربازي رفته سر كارم هست.سنشم از من 5 سال بيشتره.يعني 28 سال.من چه جوري ميتونم اين عادتو از خودم دور كنم؟ با تشكر از شما.