سلام فکر کنم خيلي بده ادم معروف باشه چون ديگه دست از سرش برنميدارن.اميدوارم خدا قوتتون بده. راستش من يه دختر21ساله هستم.سال اخردبيرستان با يه پسري که يکسال از خودم بزرگتر بود نامزد کردم.درواقع بابرادر شوهر خواهرم.ازقبل به خاطرهمين اشنايي پنهاني دوستش داشتم يعني به خاطر حرفهايي که خواهرم ازش ميگفت عاشقش شدم.اون خيلي پسر خوبيه واز يه خانواده سرشناس ولي مشکل از روزي پيدا شدکه من دانشگاه قبول شدم حالا بعد از دوسال که از نامزديمون ميگذره انگارازش دلزده که نه ولي...اون سيکل داره شغلشم ازاده يعني شاگرد ميکانيکه خونشم داره ميسازه.من با درسش خيلي مشکل پيدا کردم.اينو بهشم گفتم ولي ميگه روزي که اومدم خواستگاري قبول کردي.راستم ميگه ولي من اون روز فقط به خودش فکر ميکردم.حالا وقتي کسي ازم درموردش ميپرسه خجالت ميکشم جواب بدم.گاهي هم دروغ ميگم. ازنظر عشق ومحبت هم توي فاميل زبانزديم.من همين الانم براش ميميرم ودوريشو نميتونم تحمل کنم.حالا با توجه به اينکه خيلي دوستش دارم خواهش ميکنم يه چيزي بگين که يه کم اروم بشم.البته من از انتخابم پشيمون نيستم چون خودم خواستم .ممنون