سلام آقاي مرادي عزيز. خداقوت! فکر نميکردم هيچ وقت از اين سوالات از شما بپرسم! خواستگاري دارم (اولين کسي است که پذيرفتم!). فرزند شهيد، آرام و درونگرا، تحصيلکرده (هم سطحيم هر دوارشدمهندسي خونديم)مومن ومذهبي. آدم خوبيه و ظاهرا خوش اخلاق.هيچ دوست نزديکي (بجز همکاران) ندارد. سرگرمي خاصي ندارد. اهل مطالعه نيست.به هنر خاصي علاقه ندارد و ميگويد اگر همراهي داشته باشم اهل سرگرمي هستم . ولي ذوق هنري ندارم.اهل تلاش و پشتکار در کار. من :مذهبي و معتقدم.چند دوست تثبيت شده نزديک دارم. بسيار اهل مطالعه، اهل ادبيات و شعرم. نقاش (علاوه بر تحصيلاتم) گاهي ورزش ميکنم. مسلط به انگليسي و در حال آموختن فرانسه. (اهل ترجمه ام). به همه هنرها علاقمندم و به عنوان مخاطب پيگيري ميکنم.اهل گردشم. دو جلسه صحبت کرده ايم . احساس ميکنم برداشت کاملا متفاوتي از زندگي داريم. اگرچه هر دو هدفمان آرامش است، آرامش من پويا وآرامش او ايستاست! (برداشت من تا الان اينه وجوابم منفي) از کجا مطمئن شوم درسته؟(حاضر به استخاره نيستم) اوخيلي عجله دارد ومن اصلا عجله ندارم. آيا ممکن است بعد از ازدواج به علاقمنديهاي من علاقمند شود و مرا همراهي کند، ممکن است اجتماعي تر شود؟! شرمنده انقدر طولاني شد. اجرکم عندالله.