باسلام خدمت شما مشكلي دارم كه تا بحال فقط راه حلش را از خداون خواستم اما بعد از نه سال هنوز حل نشده هنوز منتظر مدد الهي هستم اما از شما هم كمك مي خواهم از نه سال پيش به پسر همسايه مان علاقمند شدم او هم چندين بار ابراز علاقه كرد اما من او را براي دوستي نمي خواستم و از اول قصدم براي ازدواج بود اما آن زمان نه من موقعيت ازدواج داشتم نه او چندين سال گذشت و از تب و تاب افتاديم به قولي بزرگ شديم اما خيال مي كردم بعد از گذشت چندين سال همه چيزاز ياد مي رود. اما نشد او همان كسي است كه هميشه دنبالش بودم و از طرفي مورد تاييد پدرم هم هست چندين ماه پيش قرار شد با پدرم شراكتي داشته باشند اما آن موضوع كنسل شد ولي يكي دوبار رفت و آمد خانوادگي پيدا كرديم و خانواده شان هم مورد تاييد خانواده ام قرار گرفت و همين موضوع باعث شد تمام بي قراري هاي گذشته به سراغم بيايد. مشكل من اين است كه از دل او از نظر او بي خبرم و كس ديگري را هم نمي توانم جايگزين او كنم و به جز او نمي توانم به كسي فكر كنم. الان خواستگاري دارم كه شرايطش بد نيست ولي از نزديك با خود پسر صحبت نكردم مي خواهم از او خيالم جمع شود بعدادرباره او راحت تر تصميم نگيرم . شماره تلفن همراهش را دارم استخاره كردم خوب درامد تا او را از حال خودم با خبر كنم. ولي باز هم دودل هستم مي خواهم از شما راهنمايي بخواهم به نظر شما چطور بفهمم آيا اين علاقه يك طرفه است يا مثل گذشته دو طرفه است؟ اگر با او مطرح كنم تحقير نمي شوم؟ در ضمن دوست ندارم خانواده ام را در جريان بگذارم جون اگر بفهمند هم باورشان نمي شود من به كسي دل بسته باشم. من فوق العاده مغرورم همين غرورم هم باعث شد نتوانم احساسم را به او نشان دهم. خواهش مي كنم راهنماييم كنيد من زياد وقت ندارم از طرف خواستگارم به شدت در فشارم.آنها مي خواهند زودتر به خواستگاري بيايند ولي من براي اينكه فرصت داشته باشم اين موضوع را به بعداز امتحانات دانشگاهم موكول كردم.