آقاي مرادي سلام، درمورد يادداشت جالبتون، با اينکه همه اعضاي خانواده ما کم و بيش اهل کتاب خواندن هستن، ولي نميشه به هيچکدوم چنين توصيه اي(حفظ شعر) کرد. چون اين کار رونوعي رمانتيک بازي ميدونن! احساس ميکنم از همين بابت هم علاقه من به شعر دچار نوعي افراط شده، چون با اينکه به تحصيلاتم هيچ ربطي نداره تقريبا هر چند شب يکبار کتاب يک شاعرو کامل مرور ميکنم،هرچند درکنارش قرآن و اغلب نهج البلاغه رو ترک نميکنم، نظرتون چيه؟ تقريبا همه اثراتي که برشمرديد روبراي من داشته، با اين تفاوت که من شعرو به قصد حفظ نميخونم، اما معمولا بيتهاي موردعلاقه ام روتک تک حفظ مي کنم. اما خوب بعضي وقتا که يه بيتي رو زمزمه ميکنم، حسرت ابياتي روکه حفظ نيستم ميخورم، بنابراين احتمالا روش پيشنهادي شما بهتره!هرچند نه براي آثاري مثل مثنوي (مولوي) و خمسه (نظامي) و... لينکه حفظ قرآن هم خيلي مفيد بود، بخصوص در مورد نحوه حفظ شماره آيات. واقعا مشکل من بود. پاينده باشيد.