سلام مجدد من الان محل کارم و نتونستم کل مطلب را یکجا براتون ارسال کنم. شرمنده. در ادامه مطلبم باید بگم من در کل ارتباطم با امید این مراحل را پشت سر گذاشتم: هر دفعه از من خواست اگه منم دوسش دارم عنوان کنم - بعد از مدتی ازم خواست براش عکسمو بفرستم (خودش همون اوایلش برام فرستاد) تا منو ببینه- بعد عکس با لباس راحتی خواست - بعد عکس های دیگه که نمیتونم عنوان کنم. وقتی از من خواست که دیگه خیلی بهش وابسته شده بودم و نزدیک - حتی یه جورایی خودمو همسرش میدونستم. میدونست که تعصب دارم- خلاصه اینکه خیلی تو این مدت اذیت شدم - از طرفی دوسش داشتم و از طرف دیگه هم نمیتونستم اوتجوری باشم که اون میخواد. و در ضمن وقتی من با ارسال عکس مخالفت کردم گفت که فقط برای اینکه بتونه درست در مورد من تصمیم به ازدواج بگیره میخواد عکسمو واضح و ... ببینه. ) و نکته دیگه اینکه برای هر تقاضای اون تا منو راضی کنه از اون اصرار و از من انکار ولی چون میدونست که منم دوسش دارم تهدید به جدایی میکرد این اواخر ازم فیلم خواست ولی دیگه زیر بار نرفتم و این شد که رابطمون با بداخلاقی هاش و بی اعتناییهاش کمرنگ شد تا بالاخره ثانیه های آخر سال 85 با توافق همدیگر و پیشنهاد خودم تمومش کردم. روزهای خیلی سختی گذروندم و میدونم اشتباه کردم. ولی همه اینا که نوشتم شاید نتونه عین اون وقعیتی باشه که برام اتفاق افتاده ... و الان نمیدونم چیکار باید کنم؟ آیا با گذشت این مسائل باید دیگه بهش فکر نکنم. چون هفته گذشته برای من اس ام اس زد که میتونه با من گفتگویی داشته باشه یا نه ولی من دانشگاه بودم و نتونستم. تکلیف من چیه؟