باسلام زني 27 ساله هستم که حدود 5 سال است ازدواج کرده ام. همواره تلاش کرده ام که دلبستگي ام به دنيا کم باشد، به مرگ خود و نزديکانم زياد مي انديشم و از اموال و عوايدم راحت به همنوعاني که مشکل دارند مي بخشم، و براي حل مشکلشان وقت مي گذارم. چنديست که اطرافيانم مرا تشويق به بچه دار شدن مي کنند اما من احساس مي کنم اولاد باعث دلبستگي انسان به دنيا مي شود و ديگر نمي توانم آزادانه به مرگ بيانديشم چراکه مسئوليت فرد ديگري را به گردن دارم. و نمي توانم آن طور که دوست دارم از اموالم انفاق کنم چون در قبال آينده فرد ديگري هم مسئولم. از آنجا که شما را به عنوان فردي با افکار روشن و معقول قبول دارم. از شما خواهش مي کنم اگر اشتباه مي کنم مرا قانع کنيد.