سلام آقاي مرادي. من شما رو خيلي قبول دارم.حرف شما براي من سند هست.قبل از هر چيزي بايد بگم توي خانواده ي مذهبي بزرگ شدم و به همه چيز پايبند هستم.من چند سال هست که چت ميکنم و با آدماي مختلفي حرف زدم. چه دختر و چه پسر.اما من مثل بقيه از اين حرفاي مسخره منظورم عشقو عاشقي هست نميزنم. من در مورد دينم در مورد نماز و اسلام حرف ميزنم با پسراي يهودي حرف ميزنم. از دينم دفاع ميکنم . حتي با ايراني هم حرف ميزنم در مورد همين چيزاست. مثلا با يه پسري حرف زدم بعد ازم پرسيد صبحا کي بيدار ميشم بهش گفتم که براي نماز که بيدار ميشم ديگه نميخوابم. گفت خوش به حالت.من که نمازم گاهي اوقات قضا ميشه. منم بهش گفتم که هر وقت نمازش قضا شد خودشو جريمه کنه مثلا يه روز روزه بگيره يا.... 2ماه بعد که دوباره با هم حرف زديم بهم گفت که ديگه نمازش قضا نشده.اون منو مثل خواهرش ميدونه. فقط اون نيست همشون اين جوري هستن.اينو بارها به خودمم گفتن. منم اونا رو مثل برادرم ميدونم. حالا شما بگيد کار من بد؟ اگه بگيد که ديگه چت نکنم ديگه اين کارو نميکنم. خواهش ميکنم جوابمو بديد چون نميدونم اين که با پسر حرف ميزنم گناه هست يا نه؟