پیام های شما
پرسش و پاسخ امضا شده : ۱۳۸۶/۰۱/۰۷ ۱۲:۱۸:۴۴
سلام اقاي مرادي سال نو مبارك . اقاي مرادي تو زندگيم نامهرباني زياد از نزديكام ديدم تحملم زياد بود ولي يك ساله صبر و تحملم كم شده و روي اعصابم و زندگيم تاثير گذاشته و همسر مهربانم و بچه هام اذيت ميشوند اين اذيتها از جانب مامانمه از زخم زبونش هيچكس در امان نيست. نه زبان مهرباني نه رفتار درستي حتي لباس پوشيدنش مرا شرمنده و خودش مضحكه مردم كرده.كاش يك خاطره ي خوش در كودكي هم از مادر ندارم .تا يادم مي ايد سرزنش شدم كه دختر هستم بعد از ازدواج هم دخالتهاي بيجا .خيلي خسته هستم حالا هم با گريه دارم براي شما درد دل مي كنم .راهنمايي ام كنيد فكر و خيال مثل موريانه به جانم افتاده و از درون داره داغونم ميكنه . چه كنم تو را خدا.خداحافظ
شهاب مرادی
سلام/ رابطه تان را با مادر به حداقل برسانید.
کمتر خاطرات را مرور کنید وبرای بیان آنها ودرد دل (که غیبت هم هست) ممنوعیتی برای خودتان وضع کنید.
شما یک مادر خوب برای فرزندانتان باشید با همان انتظاری که از مادر داشتید ولی کم کم به یک مادر افسرده و منفعل تبدیل می شوید.
شاد باشید وبا همسر وفرزند مهربانتر باشید
فراموش نکنید که احسان ونیکی به پدر ومادر بد هم واجب است. مبادا مادر را با دیده ی خشم وغضب ونفرت نگاه کنید.فقط روابط را کم کنید مبادا قطع رابطه کنید!
کمتر خاطرات را مرور کنید وبرای بیان آنها ودرد دل (که غیبت هم هست) ممنوعیتی برای خودتان وضع کنید.
شما یک مادر خوب برای فرزندانتان باشید با همان انتظاری که از مادر داشتید ولی کم کم به یک مادر افسرده و منفعل تبدیل می شوید.
شاد باشید وبا همسر وفرزند مهربانتر باشید
فراموش نکنید که احسان ونیکی به پدر ومادر بد هم واجب است. مبادا مادر را با دیده ی خشم وغضب ونفرت نگاه کنید.فقط روابط را کم کنید مبادا قطع رابطه کنید!