پیام های شما
پرسش و پاسخ
امضا شده : ۱۳۸۷/۰۶/۲۹ ۰۶:۲۳:۵۱
سلام خسته نباشيد . نماز و روزهاتون قبول. يه مسئله اي بود ميخواستم ازتون بپرسم . من برادرم حدود يک ماهي ميشه که نامزد کردن خانواده دختر آدماي خوبي هستن فقط يه چيزي که مارو خيلي اذيت ميکنه اينه که يه جورايي احساس ميکنيم که خانواده دختر ميخوان برادرم رو فقط براي خودشون داشته باشن تاجايي که هفته اي يک بار رو هم زورکي ميزارن که به خونه ما بياد. پدرم بابرادرم صحبت کرده که سعي بر اين داشته باشه تا زندگيش رو خودش اداره ولي مثل اينکه زياد جدي نگرفته . سر همين مسئله هم که اگر بگه دارين تو زندگيم دخالت ميکنيد ديگه کسي جرات نداره که دوباره در اين باره باهاش صحبت کنه (پدرم خيلي ناراحتي ميکنه و خيلي هم بد بين و بهانه گير شدن با پدرم بايد چه جوري رفتار کنيم؟ ) . حالا من قصد کردم تا يه نامه بنويسم براي برادرم و همه چيز رو به صورت شفاف براش توضيح بدم به نظر شما اگه اين کارو بکنم ميتونه تاثير داشته باشه؟ تا به خودش بياد و زندگي رو جديتر بگيره.(البته ايشون قبلا اصلا آدمي نبودن که از کسي تاثير بگيرن و همه کاراشون رو با اراده خودش انجام ميداد ولي الان نميدونم؟) ببخشيد سرتون رو درد آوردم . يا حق.
شهاب مرادی
سلام/ نه شما نامه بنویس! و نه پدرتان ناراحت بشن! اگر دوستش دارید، به او فعلا یک فرصت 6 ماه بدهید تا مناسباتش به تعادل برسه
به خانواده همسرش احترام کنید و
خودش و همسرش را خوب و گرمتر از همیشه تحویل بگیرید و از هر نوع گلایه و آه و ناله خودداری کنید
بذارید راحت و مستقل زندگی کنه ( و جسارتا؛ بدبینی، حسادت و خودخواهی را مهار کنید!)
مهديس نوري
13503 بازدید 25 امتیاز