اول سلام سلام به كسي كه وقت با ارزشش بدون چشمداشتي به مردم اختصاص ميده ، ازتون مچكرم , همين (چون كار ديگه اي ازم بر نمياد ،جز دعا ) آقاي مرادي نمي دونم از کجا شروع کنم راستش حرف زياد اما سخت ايجازش. شايد با شروع کردن به خوندن مطلبم با خودتون بگيد بازم همون حرفهاي هميشگي ، نوشته هاي كسايي كه بازم بايد براشون جناب سروانُ لينك کنم اما من فكر ميكنم ايندفعه فرق ميكنه ، من همه ي اون حرفها رو از قبل باور داشتم و دارم. من دانشجوي سال اول مكانيك تو دانشگاه سراسريم و تازه 20 سالم و با توجه به موفقيت هايي كه داشتم و خواهم داشت مطمئنا ﺁينده بسيار خوبي دارم. بگذاريد برم سر اصل مطلب يكي از دخترهاي فاميل ، البته دور ، كه من فقط سالي يكي دو بار مي بينمش ، دو سال از خودم كوچيكتر و واقعا از خيلي جهات نمونه است ضمنا ايشون تازه امسال كنكور دارن. دو يا سه سال پيش كه تو اوج احساسات بودم اين حس بهم دست داد(نمي خوام بگم عشق شايد زمينه ي عاشق شدن) خودمم دقيق نمي دونم كه انتخابش کردم يا انتخاب شد . اولش خودم مسخره مي كردم كه خجالت نميكشي ، عاشق چشم و ابروي ......... منتظر زوالش بودم اما با فرازش روبرو شدم ، گفتم چون ازش فرار ميكنم شايد داره دنبالم مياد بايد بايستم وبررسيش كنم شايد اين جوري به مرور زمان نواقصي پيدا بشه و بعد از ذهنم پاك بشه ، اما نشد. 1- ﺁقاي مرادي اولين چيزي كه واقعا منو زجر ميده اينه كه نميدونم واقعا مي تونم دوستش داشته باشم يا نه يعني اين علاقه اي كه انكارش ميكنم آيا درست؟ اون دختر خوبيه اما موضوع اينه كه ما به درد هم ميخوريم يا نه؟ جواب اين سوالها فقط پيش خودش ، چطوري مي تونم اينها رو بفهمم؟ 2- من اصلا عجله اي براي ازدواج ندارم چون ميدونم تا چند سال ديگه هنوز آمادگي شو ندارم ، اما اگه به خاطر تعلل من ديگه كار از كار بگذره و خيلي دير بشه چي؟ كاري نميشه كرد؟ 3. ﺁيا من بايد صبر كنم تا به سن بالاتري برسم و از لحاظ فكري و مالي وضعيت بهتري پيدا كنم ، بعد دست به كاري بزنم؟ اگر جوابتان بله است بگوييد چند سال؟ ببيند من اگر به طرفم مطمئن شوم(مطمئن از نظر تشابه ارزشها)حتما راه حل هاي بهتري پيش رويم است ، اما چه جوري؟ [4.] خواهش ميكنم نگيد پسرم الان به فكر درس ومشقت باش ، اين افكار اصلا به مساﺋل ديگه ي زندگيم ضربه اي نزده و توشون مشكلي ندارم ، اما خب همين چند سال خيلي از لحاظ روحي ﺁسيب ديدم ، يه جوري تو برزخ بودن. لطفا كمك كنيد.