سلام. اقاي مرادي نميدونم از کجا بگم ! ببخشيد ولي مجبورم همه رو بنويسم. منو که يادتون مياد چند وقته پيش پيام دادم که با دختر خانمي دوستم و ... الان نامزد هستيم و من به خواستگاري رسمي ايشان رفتم. پدر بنده حاج اقا حدودا تا 1 ساله پيش از نظر مذهبي معمولي بود ! لازمه که برگردم به چند ساله پيش : در 3 ساله قبل مادر بزرگم فوت شدند و ما از آن روز به بعد تصميم گرفتيم که هر هفته جلسات خانوادگي برگزار کنيم ( جلسات قرآن + صله رحم) تا ثوابش به روح مادر بزرگم برسد ... اين جلسات ادامه داشت تا اينکه همه تکان بزرگي از نظر مذهبي خوردند واقعا نميدونم چي بگم الان تمام فاميل ما عوض شدند و بسيار مومن ! حاج اقا خانواده خانمم اصلا مذهبي نيستند با اين که پدر خانمم پسر شهيد هم هستند ولي پدر من بسيار مومن شده ! البته ناگفته نماند که آن ها بسيار با هم صميمي و گرم و مهربان هستند و خدا رو شکر مشکلي از اين بابت نيست. خوب اينا رو گفتم تا پيش زمينه اي باشه واسه مشکلم. حاج اقا از وقتي بابام ته ريش ميذاره, آهنگ گوش نميده, نميرقصه و ... من واسه اينکارا چون خودم انجام مديم احساس گناه بسيار بزرگي ميکنم به طوري که چندين بار به روانپزشک مراجعه کردم. مثلا موقعي که صورتم رو ميزنم وقتي به صورتم دست ميکشم با خودم ميگم واي من چه جور مسلمونيم حاج اقا توروخدا بگيد چيکار کنم که از دست اين راحت بشم ؟! قبلا اصلا همچين آدمي نبودم.