سلام/ ظاهرا این حالت "فرار" است و فرار یکی از مکانیزم های دفاعی است.
احتمالا یک اختلال اضطرابی شما را رنج می دهد و تشخیص دقیق و درمان به گفتگو و مصاحبه بیشتری نیاز است. اصلا نگران نباشید و در شهرتان به یک مشاور روانشناس با تجربه مراجعه کنید ان شاءالله با پیگیری درمان، این مشکل به سادگی برطرف می شود.

اما خوب است بدانید:

نحوه برخورد اکثر خانواده ها با مصیبت و سوگ که در ایجاد افسردگی سهم بسزایی دارد، باید اصلاح شود.
در هر حالی ما باید با دو بال "صبر" و "شکر" در پرواز باشیم تا زمینگیر خوشی ها و ناخوشی ها نشویم.

با برادر فقیدتان خداحافظی کنید و به قول معروف او را به خدا بسپارید و راحت زندگی کنید.

در زندگی و موقعیت های طلایی خدمت به مردم و کسب رضای خدا، او و اموات فامیل و جمیع اموات مسلمین را سهیم و شریک کن.
گاهی برایش طلب مغفرت کن ولی بدان و به خودت یادآوری کن که زمان سوگواری تمام شده! باور کن!

فقط یک مصیبت همیشه زنده است و آن هم عزای خون خدا ؛حسین بن علی ؛ سیدالشهدا صلوات الله علیه است.
... کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا ...

با خانواده (خصوصا والدین)، فامیل و دوستان ارتباط داشته باشید این روابط خصوصا صله رحم و کارهای خیری چون اطعام(به غنی یا فقیر) ،کمک به دیگران و صدقه دادن و یاد خدا در بهبود تالمات روحی بسیار مفید و موثراند.
پاسخ مرتبط