سلام خدا قوت پسري هستم حدود 22 سال مدتي پيش به خانمي علاقه مند شدم و به شدت خواهان ازدواج با ايشان بودم اما ايشان پس از چند بار قبول و رد کردن جواب منفي دادن. پس از گذشت مدتي از اين قضيه دچار مشکات روحي و افسردگي شدم و جهت فرار از اين قضيه تصميم به ازدواج گرفتم که چند نفري پيشنهاد شد ولي هيچ علاقه اي به آنها نداشتم تا اينکه موردي خواهرم معرفي کردند و چون اکثر معيارهاي مرا داشت قبول کردم در حالي که باز هم علاقه اي نداشتم و پيش خودم فکر کردم که با گذشت زمان علاقه مند مي شوم چون مي خواستم از اون وضعيت روحي در بيام اما با گذشت 4 ماه از عقدم هيچ علاقه اي ندارم در حالي که همسرم بسيار ابراز علاقه مي کند و انصافا هم خيلي دختر خوبي است و از بسياري جهات از آن مورد بهتر است. الان از لحاظ روحي خيلي داغونم از يک طرف خودم رو در مقابل همسرم مجرم مي دونم و فکر مي کنم که من به ايشون خيانت بزرگي کردم و از طرفي هم موندم که چه کار کنم من دوست داشتم عاشقانه زندگي کنم چون طعمش رو چشيده بودم اما با بچگي همه زندگيمو خراب کردم و حتي زندگي يه نفر ديگرو داغون کردم لطفا کمکم کنيد اگر ممکنه پيام رو يه جوري خصوصي جواب بدين چون ممکنه خانومم ببينه اگر هم نميشه که همين جوري. مچکرم . اين توضيح رو هم بدم که من ضربه هاي روحي ديگه اي هم تو زندگيم خوردم که فشار اينها و نبودن کسي که منو راهنمايي کنه و عدم مشورت توسط خودم باعث اين تصميات شد. آقاي مرادي يعني ميشه من هم از زندگي لذت ببرم خيلي دلم مي خواد شرايط روحيم مساعد بشه تا به اهداف بزرگ زندگيم تا به هدف غائي خلقتم برسم. التماس دعا. يا علي مدد. خدانگهدار