سلام
من یه نوجوون هستم و البته ایمانم تا حدی ضعیف.به خدا اینقده با خدام راحتم هستم که نگو ولی چرا هر جا میرم بین من با دیگران تیعیض قایل میشوند؟چرا معلمام بین دوستان با خودم فرق می ذارن؟به اونا بیشتر اهمیت میدن؟مگه خدا نمیگه از تو حرکت از من برکت::پس چرا هیچند اماده سر کلاس میرم بهم کمک نمیکنه؟چرا همیشه من باید حواس پرت باشم؟من اول امتحانام بسم الله میگم را کمک نمینه که امتحانام رو خوب بدم با اینکه کلی هم تو خونه میخونم؟یه چیز میخوام بگم میترسم کفر باشه ولی خداییش کمکم داره بهم ثابت میشه که خدا بین بنده هاش... .
تو رو خدا جوابم رو بدید این چهارمین سوالم هستش .امیدوارک این یکی جواب داده بشه.
شهاب مرادی سلام/نتايجي که از تلاش هايمان در دنیا مي گيريم ملاک ارزيابي خدايي خداوند نيست.
اين نوع رابطه با خدا، نشانه ضعف شناخت از خداوند است.
نتايج رفتارهاي ما وابسته به عمل ماست.
تبعيض گذاشتن معلمها يعني چه ؟! طبيعي است که معلمها با دانش آموزان فعال و قوي رابطه بهتري داشته باشند. شايد شما شيوه درست درس خواندن را بلد نيستيد.
حواس پرتي و کمبود توجه خصوصيت خود شماست که بايد با رفع عوامل ايجاد کننده آن ( مثل درس خواندن در محيط ساکت و آرام ،تهیه یادداشت و خلاصه مطالب و مرور مستمر دروس در طول سال تحصيلي و نه فقط شب امتحان) اصلاح شود.
خداوند هر کاري را از طريق اسباب و وسايل آن انجام ميدهد.
پس وسيله ها را بخوبي بشناسيد و به کار گيريد و از ياري و کمک خداي مهربان نيز نااميد نباشيد.
