پیام های شما
پرسش و پاسخ امضا شده : ۱۳۸۶/۱۱/۰۶ ۰۲:۰۰:۰۴
باسلام ،دخترم حدود 2 سال است که ازدواج کرده. قبل از ازداواج گفتند پسرمان با کمک پدرش ماهي 400000 تومان درآمد دارد ،براي خريد خانه و ماشين هم کمکش مي کنيم اما بعد از ازدواج دامادم گفت پدرم وظيفه اي براي کمک به من ندارد بنابراين درآمدش شد ماهي 200000 تومان .بيش از حد براي همسر و خانه خود خسيس مي باشد و هيچ توجهي به دخترم ندارد . از صبح تا شب دخترم تنهاست و وقتي هم شوهرش به خانه برميگردد بدون هيچ اعتنايي به دخترم کارخودش را مي کند .اوصبحانه را در محل کار پدرش ميخورد و ناهار را هم در خانه پدرش مي خورد براي همين مهم نيست براي خانه خريد کند . دخترم ميگويد با همه نداري او مي سازد اما بي اعتنايي او آزارش مي دهد . تمام دوستان اطرافش دوست دختر دارند که آنها رابادوست دخترشان به خانه دعوت مي کند و حاضر است يک شب 30000 تا 40000 تومان هم براي آنها خرج کند اما نوبت به دخترم که مي رسد،ندارد. اصلا پولي بابت خرجي به دخترم نمي دهد و اگر هم دخترم بابت کاري پولي از او بخواهد بايد بگويد دقيقابراي چه ميخواهد آن هم نه مقدار زياد در آن صورت اگر صلاح بداند دقيقا حساب کتاب مي کند و مقداري مي دهد که حتي 1 قران هم اضافه نيايد . اگر هر کمک مالي از جانب ما باشدوظيفه است و از طرف خانواده اش لطف .حتي حاضر شدم بدون اينکه دامادم متوجه شود دخترم را نزد مشاور ببرم چون مي گفت پول مشاور ندارم امامشاور هم هيچ کمکي نتوانست بکند ( دخترم 25 و دامادم 26 ساله هستند ).با تشکر منتظر راهنمايي شما هستم .
شهاب مرادی
سلام/ این وضعیت حاصل یک انتخاب اشتباه است( با افراد بخیل و مادی ازدواج نکنید )
اما درست نیست به چنین زوج های فورا طلاق را توصیه کرد.
گفتگو معمولا راه گشاست. سهم زن و مرد در زندگی و ازدواج برابر است. زن برده ی مرد نیست که مرد هر کار دلش بخواهد انجام دهد.
برای تنظیم و تعدیل رفتار اهالی خانه، دین ، عرف و قوانین؛ ابزارهای مفیدی هستند.
در چنین شرایطی عروس خانم در گفتگوهای صریح و دوستانه با همسرش نیازها و سلیقه هایش را بگوید و اظهار کند: « با تناسب وضع موجود اقتصادی؛ من عاقلانه و از سر علاقه و احترام به تو از چند موضوع و نیازم صرف نظر می کنم اما در مورد صمیمیت و گرمی کانون زندگی تخفیف نمی دهم.» و در مورد رفت و آمد های خلاف شرع و ناپسند و سایر رفتارهای خلاف شرع یا خلاف عرفِ شوهرش، او را با ملاطفت و مهربانی تذکر بدهد و برای اصلاح به همسرش فرصت مشخص بدهد (در قالب گفتگو).
به هر حال پس از مدتی دختر باید سبک سنگین کند و محاسن و معایب شوهر را ارزیابی کند اگر بدی های او بیشتر از خوبی هایش بود و اگر امیدی به اصلاح رفتار شوهر ندارد تا دیرتر نشده باید تصمیم عاقلانه ای را پس از بررسی و مشورت با عقلای فامیل و یک مشاور بگیرد.
اما درست نیست به چنین زوج های فورا طلاق را توصیه کرد.
گفتگو معمولا راه گشاست. سهم زن و مرد در زندگی و ازدواج برابر است. زن برده ی مرد نیست که مرد هر کار دلش بخواهد انجام دهد.
برای تنظیم و تعدیل رفتار اهالی خانه، دین ، عرف و قوانین؛ ابزارهای مفیدی هستند.
در چنین شرایطی عروس خانم در گفتگوهای صریح و دوستانه با همسرش نیازها و سلیقه هایش را بگوید و اظهار کند: « با تناسب وضع موجود اقتصادی؛ من عاقلانه و از سر علاقه و احترام به تو از چند موضوع و نیازم صرف نظر می کنم اما در مورد صمیمیت و گرمی کانون زندگی تخفیف نمی دهم.» و در مورد رفت و آمد های خلاف شرع و ناپسند و سایر رفتارهای خلاف شرع یا خلاف عرفِ شوهرش، او را با ملاطفت و مهربانی تذکر بدهد و برای اصلاح به همسرش فرصت مشخص بدهد (در قالب گفتگو).
به هر حال پس از مدتی دختر باید سبک سنگین کند و محاسن و معایب شوهر را ارزیابی کند اگر بدی های او بیشتر از خوبی هایش بود و اگر امیدی به اصلاح رفتار شوهر ندارد تا دیرتر نشده باید تصمیم عاقلانه ای را پس از بررسی و مشورت با عقلای فامیل و یک مشاور بگیرد.