سلام/ بروز خشم و پرخاش را همه ناپسند میدانند شما هم از این وضع ناراضی هستید که در موردش پیام ارسال کرده اید، هرچند بهانه هایی ذکر کردید. مادامی که یک زن و شوهر به جای کلمات روشن و صریح و ابزار قابل اطمینانِ زبان و گفتار ، از فکر و ذهن برای برقراری ارتباط استفاده می کنند این سوء تفاهم ها و این قراردادهای نادرست نهادینه می شوند و روابط روز به روز بدتر می شود.
پس به جای هر چیزی با هم حرف بزنید. خب شاید شما یا کسانی که این پاسخ را بعدا می خوانند بگویند ما صحبت می کنیم. و یا وقتی صحبت می کنیم دعوامون میشه و یا اصلا برای اینکه دعوامون نشه حرف نمی زنیم.
نه! منظورم گفتگوی موثر است. گفتگوی صحیح مبتی بر مهارت های صحیح ارتباطی بر اساس فکر سالم:
یک بار مرور کنیم
تا حالا شده هدفون یا هندزفری موبایل توی گوشتون باشه و یک موسیقی خوب را گوش کنید؟ وقتی در همان حین با یکی از اهل منزل حرف بزنید، قبل از هر چیزی به شما «با تعجب» می گوید: چرا داد می زنی؟!!!
پس گاهی بلند صحبت کردن ناشی از ایراد فرد در شنوایی اوست. در حالی که در قضاوت های مرسوم این لحاظ نمی شود
ویا
گاهی افراد ناخواسته هنگام دقت چشم خود را تنگ می کنند که حتما نیازمند عینک هستند و چشم شان نزدیک را خوب می بیند و دور را سخت و به همین نسبت …. و قضاوت ما از تنگ کردن چشم، اخم و از اخم ، خشم و از خشم، لابد نفرت است . در حالی که قضاوت های درست و به جایی نیست.
خب تکنیک ساده: با احترام و بدن هیجان سوال کنید: آیا به من اخم می کنید یا حالت همیشگی چهرتون این گونه است؟ در اغلب موارد اگر خنثی و محترمانه سوال شود پاسخ با لبخند است. که نه ! اخم نکردم. چرا باید اخم کنم.
جمعبندی: لطفا قضاوت نکن. حدس نرن به جای آن فقط ساده سوال کن.
