با سلام من دختر1. 24 ساله هستم 2. دانشجوي فوق ليسانس مهندسي عمران 3. يک سال هست نامزد هستم 4. نامزدم همسن و همرشته ي منه 5. مشکل ما به خاطر توجه بيش از حد او به خانوادشه به طوري که وقتي براي رسيدگي به من باقي نمي مونه به اين علت که به جاي پدرش سر کار ميره و تمام روز مشغول کاره و اين در حاليه که ما هيچ پولي براي شروع زندگيمون نداريم و پدرش هم هيچ حقوقي بهش نميده و باز به خاطر اينکه پدرشه چيزي نميگه 6. حتي از بيرون اومدن با من هم امتناع ميکنه و همش منو پس ميزنه و ميگه بايد برم سرکار پدرم و کار پدرم ضروري تر از احساسه توا و من هيچ علاقه اي به اون شغل ندارم و دوس دارم شان شغل شوهرم مثل يک مهندس باشه نه يه فرد تحصيل نکرده ، هميشه وقتي ميخوام کنارم باشه نيست هميشه خانوادشو انتخاب ميکنه براي کار ، اسباب کشي و ... و اصلا نميفهمه چه لطمه اي به احساسم ميزنه ، بهش مستقيم ميگم قهرميکنه ، چه کار کنم به نظر شما؟جدابشم؟چون اينطوري تا اخر عمرم بايد تنهاييامو با آدماي ديگه پرکنم نه شوهرم.