سلام. خواهري دارم 24 ساله که 4 سال است ازدواج کرده. همسرش 29 ساله است.خودش ليسانس ژنتيک دارد و همسرش مديريت خوانده اما نيمه کاره رها کرده.ما خانواده اي سنتي و مذهبي هستيم. متاسفانه خواهرم بسيار شکاک و حساس است. زندگي را به خودشان تنگ گرفته و همسرش را کلافه کرده. بدبختي اين جاست که تلاشي براي حل مشکل نمي کند.من مرکز مشاوره زندگي بهتر را به ايشان معرفي کردم و چند جلسه اي آمدند اما بعد رها کردند. خواهرم آخرين دختر خانواده است و خودخواه است . حمايت هاي بيش از حد مادرم او را خودمحور کرده. اواسط ماه رمضان کارشان به قهر و دعوا کشيد. با وساطت و نصايح همه ي ما دوباره آشتي کردند.آن ها دعواي فيزيکي هم داشته اند و حرف از جدايي هم زده اند.اما ادعا مي کنند هم ديگر را خيلي دوست دارند. من مي دانم 90 درصد تقصير خواهرم است. رفتارهاي عصبي داردو به همه چيز حساس است. به عنوان مثال اگر همسرش پيراهن آستين کوتاه بپوشد مي گويد شرعي نيست. يا اين که اجازه نمي دهد همسرش و مادرش يک ديگر را بغل کنند.اندازه ي يک مشاور با او حرف زده ام و عيب ايرادش را خواهرانه گفته ام اما اصلا تلاشي براي تغيير نمي کند. کمککم کنيد. چه کار مي توانم بکنم؟