سلام/ معلوم است ناراحتید و عصبانی اما نمی دانم چه چیز شما را تا این حد عصبانی کرده.
بهتر است به جای واکنش های هیجانی دقیق و روشن عامل خشم و دلخوری تان را شناسایی کنید و با آرامش و انصاف آن را تحلیل کنید و نسبتِ خودت را با آن فرد یا آن پدیده بسنج.
چرا باید غیر از تو و غیر از خدا، یک عامل دیگر، بتواند رابطه ی تو و خدا را خراب کند؟! مهم نیست عامل چیست یا کیست؛ مهم نیست کوچک باشد یا بزرگ؛ حتی اگر بسیار خشن، یا بسیار سیاه و پلید باشد (مثلا اگر کفر و شرک و ظلم تمام جهان را بگیرد) نباید رابطه تو با خدای مهربانت دستخوش تغییر شود! 
گویی دیواری کوتاه تر از دیوار خدا پیدا نکردید. مثل بعضی از بنده های خدا نباش که وقتی از دست دیگران ناراحت می شوند برای خدا ناز می کنند و با او قهر می کنند، این ادب بندگی نیست!
با خدا رفیق بمان و عشق و علاقه ات را به او روز افزون کن.
به همان سوره حمد پناه ببر که شفاست. هرچند قرآن همه اش شفاست؛ شفاءٌ لما فی الصدور