سلام آقاي مرادي.من يک ساله ازدواج کردم والبته سه سالم نامزد بودم.ازاول نامزدي با شوهرم مشکلاي زيادي داشتم ودارم.شوهرم عيبهاي خيلي زيادي داره که واقعا براي هيچ زني قابل تحمل نيست.البته نميخوام خوبيهاي کمي هم که داره ناديده بگيرم.تاحالاصدبارتصميم به طلاق گرفتيم ولي انجامش نداديم.ميدونم بااون بدبخت ميشم ولي ديوونه وار دوسش دارم وميدونم دوست داشتنم غيرمنطقيه.اين دفعه جدي تصميم به طلاق گرفتم ولي ميترسم پشيمون شم.شما ميگيدچيکارکنم؟واقعا به راهنماييتون نياز دارم.توروخداتودوسه روز آينده جوابموبدين.به دلايلي وقت زيادي ندارم...دعام کنين
شهاب مرادی سلام/ در مورد زندگی ات خردمندانه تصمیم بگیر و این نیازمند یک رصد دقیق و بررسی منصفانه دارد. برای چنین تصمیم مهمی به پرسشی فال گونه اکتفا نکن برو پیش یک مشاور و یا یک عالم ، یک فرد خردمند و مشورت بگیر و بررسی هایت را مباحثه کن و تبادل نظر کن اگر مطمئن شدید که مشکلات تان زیاد و لاینجل است و امیدی به بهبود نیست، هرچه زودتر جدا بشید بهتر از طلاق بعد از جوانی است. جمله ی مهم و خطرناک شما تین است عینا کپی می کنم:
که واقعا براي هيچ زني قابل تحمل نيست ....تاحالاصدبارتصميم به طلاق گرفتيم ولي انجامش نداديم.ميدونم بااون بدبخت ميشم ولي ديوونه وار دوسش دارم وميدونم دوست داشتنم غيرمنطقيه
این قهرمان بازی ها و در واقع جلب توجه ها و افکار غیرمنطقی و... مانع سعادت آدمی میشن.
