او رفت و قصه های خوب او ماندگار شد.
دیروز شنیدم که آقای مهدی آذر يزدی روز پنجشنبه در سن 87سالگی مرحوم شدند. رضوان الله علیه.
« آنچه به نام ادبيات كودكان و نوجوانان به سبك جديد خوانده میشود، در كشورمان سابقهی چندان طولانیای ندارد. اين نوع نوشتن را استاد مهدی آذر يزدی به سامان رساند. او با ارزيابی و نقد فضای آن روز جامعه در عرصهی نشر كتابهای كودكان كار خود را آغاز میكند و اصولی را بازشناسی میكند كه بر اساس آنها میتوان به وضع مطلوب نزديك شد. آذريزدی جريانی را در زمينهی ادبيات كودك و نوجوان بهوجود آورد به نام "بازنويسی و بازآفرينی ادبيات كهن" كه لازمهی ادبيات غنی و محكم فارسی است.»1
"قصه های خوب برای بچه های خوب" معروف ترین اثر اوست این کتاب از همان سال 1336 که به دست بچه ها رسید، به عنوان یک اثر ادبی در کنار تاثیر تربیتی، جایی در بین خاطرات دوران کودکی و نوجوانی خیلی ها پیدا کرد و امروز شاید یکی از دوستداشتنی ترین خاطرات یک جوان و میانسال از دوران کودکی و نوجوانیاش همین کتاب است.
من این کتاب را -جلد اول و نمی دانم چاپ چندم- اولین بار اوائل انقلاب اسلامی دیدم ؛ روزهای خوش کودکیام که اول دبستان بودم یعنی 20 سال بعد از چاپ اول آن و دشواری خواندن عبارت "کلیله و دمنه" را روی جلد آن به یاد دارم.
از خاطرات خوش روزگار کودکی شنیدن قصه های خوب این کتاب بود که معمولا ظهرهای تابستان مادرم برای ما می خواند حتی خواهر و برادرم که می توانستند بخوانند ترجیح می دادند قصه را بشنوند.
خلاصه این بهانه ای شد تا از این نویسنده متعهد و خادم قرآن به احترام یاد کنیم و برایش طلب مغفرت.
خدا رحمتشون کنه.