شهید عشق
بسیاری از نوجوانان و شاید جوانان امروز با حجه الاسلام حاج شیخ احمد کافی آشنایی ندارند هرچند تا امروز کمتر سخنران و واعظی در بین مردم عزیز ایران به این پایه از محبوبیت و تاثیر گذاری رسیده است.
کسانی که در آن روزگار (دهه ی 40 و 50) منبر های سراسر شور و حال او را دیده اند هنوز با شنیدن صدای نوار آن مجالس منقلب می شوند و کمتر کسی ناله ی جانسوز "یابن الحسن" و نغمه ی شورانگیز و محزون او در دعای ندبه را فراموش کرده است.
منبرهای او را باید معجونی از عشق ورزی به امام زمان (عج)، شور حسینی ، توبه و پایبندی به شریعت ، انتقاد از رژیم شاه و آشنایی مردم با نهضت اسلامی دانست.
آثار اجتماعی ،فرهنگی و سیاسی او را می توان این گونه برشمرد:
- تاسیس درمانگاه ها و مراکز امور خیریه و ارتقاء سطح فرهنگ نیکوکاری
- آشنا کردن توده مردم خصوصا نسل جوان با اسلام و احکام الهی
- توبه ی بسیاری از افراد شراب خوار و تبدیل شراب فروشی ها به کتابفروشی
- تاسیس مهدیه ی تهران ومهدیه های متعدد در شهرستان ها
- ترویج دعای ندبه و زیارت مسجد جمکران , ...
متاسفانه علی رغم دفاع او از امام خمینی (ره) و انقلابیون خصوصا علمای مبارز تبعید شده ، رساندن پیام انقلاب اسلامی به گوش توده ی مردم و انتقادهای مختلف از رژیم با صراحت لهجه و چندین مرتبه بازداشت (اولین بار در سال 41)، تبعید(سال 54)، ممنوع المنبر و ممنوع الخروج شدن های مکرر وی توسط ساواک ، نسل امروز او را در فهرست علمای مبارز و انقلابی نمی شناسد.
امروز بیست و نهمین سالگرد درگذشت اوست. رحلت او در سال 57 که (به گفته مردم انقلابی) شهادت نام گرفت و مجالس ختم و ترحیم وی در نقاط مختلف ایران موجب جوشش و تحریک حرکت انقلابی مردم شد. رضوان الله علیه
بی حسرت از جهان نرود هیچ کس به در الا شهیدعشق به تیر از کمان دوست
اولين آخوندي كه تو بچگيام شناختم شهيد كافي بود انقد كه پدرم همش از ايشون براي من تعريف كردن و از خاطرات مهديه تهران.
ديشب تو برنامه ي پارك ملت از ايشون گفتين و پدرم رو به حال و هواي جوونياشون بردين.
آنكه يك عمر ميگفت مهدي جان
داد در روز ولادت مهدي جان
12بهمن 90 تهران
در این خانه ندانم به چه سودا زد و رفت
خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد
تنه ای بر در این خانه تنها زد و رفت
شور منابر شهید عشق بحدی بود که به نقل از یکی از دوستان پدر مرحومم در یکی از شبهای سرد زمستان که ماه مبارک رمضان هم بوده در یکی از شهرستانهای نزدیک شهر ما که حدود 15 کیلومتری فاصله داشت ایشان منبر داشتند که بعد افطار میروند و زمان برگشت ماشینی نبود و پیاده برگشتند طوریکه سحر رسیدند! حال میتوان شوق عشق این منابر را ندیده هم حدس زد.شعر بجای استاد مرادی از جناب سعدی در وصف ایشان بسیار برازنده است ... ای پیک پی خجسته که داری نشان دوست ... با مگوی بجز سخن دلنشان دوست....
منم وصف حال ایشون رو از پدرم شنیدم وقتی که خیلی کوچیک بودم و سخنان ایشون رو بلند تو خونه زمرمه می کنند وهمچنین سخنان حضرت آقا رو برامون می گفتن.
23 ساله از تهران
از دوران کودکی ام صدای ایشان را به خاطر دارم زمانی که پدرم نوار روضه های ایشان را در خانه میگذاشت روضه ی دو طفلان مسلم و داستان هایی که ایشان تعریف میکردند از زیارت افرادی که امام زمان را دیدند
در شهر ما چند باری اقای دانشمند که فکر کنم از تهران یا اصفهان می امدند همه ی مردم را به یاد اقای کافی می انداخت لحن و صدای ایشان خیلی شبیه مرحوم کافی ست در ضمن ایشان بیشتر وقت ها از شور و حال منبرهای اقای کافی در سخنرانی هایشان میگفتند طوری که اینگار اقای کافی زنده اند و پای منبر ایشان نشسته ای
خداوند رحمت کند اقای کافی وهمه ی کسانی را که مارا با این راه اشنا کردند
21ساله -کارشناسی بهداشت حرفه ای-مازندران
عجب مردِ بزرگی …
گهگاهی از پدربزرگم درباره شان میشنیدم
رضوان الله علیه.
خدا شما و امثال ایشان را در پناه دعای حضرت صاحب زمان عج حفظ کند
یا علی