پایان ماه رمضان به معنی پایان ضیافت الهی و مهمانی عمومی خداست. و این برای اولیاء خدا بسیار دردناک و غمبار بوده و در وداع رمضان ناله ها داشتند.
اما نکته مهم؛ این مهمانی خداست که تمام می شود نه مهربانی خدا! که رحمتش بی انتهاست.
درهای این تالار ضیافت با شکوه و پر برکت، بسته می شوند اما درهای توبه و بازگشت همیشه باز است. همیشه و برای هر بنده ی زنده ای که تمایل به توبه و اصلاح داشته باشد.
تمام درهای بازِ بهشت که بعد از رمضان بسته می شود را می شود به روی خود باز نگه داشت با دعا آن هم دعایی با دل پاک و نیتی زلال و صاف
با همین قلب پر از ترس و امید و زاری در شب عید فطر می شود درهای بسته ی جهنم را لااقل به سوی خود بسته نگه داشت.
می شود
رمضان؛ با روزه ها و سحرخیزی هایش، با تلاوت قرآن و دعا و راز و نیازهایش همه و همه و با تمام حال خوبش مثل یک اِشانتیونی است برای یک زندگی پاک و معنوی، مدلی است برای یک زندگی پر از برکت و صفا
اگر می پسندی، سفارش نده! اینجا بوتیک و مغازه ادکلن فروشی نیست درگاه سلطان است پادشاه بی همتایی که ... بیده المُلک پس از او درخواست کن. بخواه و التماس کن، تا حیات و مماتت همه طیبه شود. یعنی

 همه دنیا و آخرتت بشود از جنس حیات و ممات علی بن ابی طالب صلوات الله علیه. ان شاءالله
اللَّهُمَّ أَحْيِنِي عَلَى مَا أَحْيَيْتَ عَلَيْهِ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ أَمِتْنِي عَلَى مَا مَاتَ عَلَيْهِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عليه السلام