معلى بن خنيس گويد: در روز نوروز بر امام صادق عليه‏السلام وارد شدم، ايشان فرمودند كه آيا اين روز را مى‏شناسى؟
عرض كردم: فدايت گردم اين روز، روزى است كه ايرانيان آن را گرامى داشته و به يكديگر هديه مى‏دهند، امام صادق، عليه‏السلام، فرمودند: قسم به خانه عتيقى كه در مكه هست اين ( نوروز ) ريشه طولانى و قديمى دارد و برايت آن را توضيح مى‏دهم تا از آن مطلع شوى...‌‌‍‍‌‌
حضرت فرمود: اى معلى! نوروز، روزى است كه خداوند در آن از بندگان خويش ميثاق گرفت كه جز او را عبادت و پرستش نكرده و به او شرك نورزند و به فرستادگان و پيامبرانش و نيز ائمه هدى ايمان بياورند...
نوروز روزى است كه كشتى نوح بر كوه جودى كناره گرفت و... 
و درست در همين روز است كه پيامبر اسلام، حضرت على را بر شانه خود گذاشت تا او بتهاى قريش را از بيت الحرام پايين كشيد و آنها را درهم شكست.
نوروز روزى است كه پيامبر به اصحابش دستور داد تا در مورد خلافت و ولايت مؤمنان با حضرت على عليه‏السلام بيعت كنند....
و نوروز روزى است كه حضرت على عليه‏السلام، بر اهل نهروان پيروز شد و ذوالثديه را كشت و نوروز روزى است كه قائم ما در آن روز ظاهر مى‏گردد
و بالاخره نوروز روزى است كه قائم ما در اين روز بر دجّال پيروز مى‏شود و او را بر زباله‏دان كوفه آويزان مى‏كند و
« ما من يوم نـيـروز إلاّ و نحن نتوقّع فيه الـــــفـرج، لانّه من ايامنا وايام شيعتنا »
و هيچ نوروزى نيست مگر آنكه ما در آن روزانتظار فرج (ظهور و پيروزي امام مهدي «عج») را  داريم چرا كه اين روز، از روزهاى ما و شيعيان ما است كه ايرانيان آنرا گرامى دشته ولى شما (اعراب) آنرا ضايع نموديد ...
روز اهل بيت ، روز فرج بر شما مبارك.