عادت یکی ازمسائلی است که تقریبا همه ی افراد با آن مواجه هستند.

برخی ازعادتها مضر و برخی خنثی و برخی نیز مفید هستند.و در هرصورت عادت نوعی وابستگی است که اغلب ممکن است بازدارنده باشد. مثلا اگر کسی عادت داشته باشد همیشه در جایی کاملا آرام مطالعه کند در صورتی که برای مدتی به چنین شرایطی دسترسی نداشته باشد ممکن است دست از مطالعه بکشد و ...

با توجه به آثار منفی و یا مثبت عادت، لازمست آدمی عادات خود را مدیریت کند.
اولین گام در مدیریت عادات؛ شناسایی عادتهای خود و تقسیم بندی آنها به مفید، مضر و خنثی.(مشروط براینکه تقسیم بندی واقع بینانه و عاقلانه باشد نه براساس خواسته های فرد)

گام دوم؛ تلاش برای جایگزینی عادات بد با عادات خوب. که این مرحله ی مشکلی است و نیازمند عزمی راسخ و اراده ای قوی.

یکی ازروشهای مفید و قابل استفاده دراین مرحله روش تحمیل به نفس است.
تحمیل درجایی استفاده می شود که کراهت وجود داشته باشد. طبق این روش باطن بی رغبت را میتوان باانجام کارهایی به بند کشید و آن را رام و راغب کرد.

عملی که مورد رضای دل نیست به باری میماند که به دوش کشیدن آن نفس را تنگ میکند اما با تن دادن به این بار سرانجام گشایشی رخ میدهد و سنگینی آن ازبین می رود. از این رو باید کراهت را به جان خرید تا از آن رغبت بجوشد وعمل دلپذیر شود.

اما تحمیل نباید چنان باشد که باعث دلزدگی شود!
اگر انسان باری بیش از توانش به خود تحمیل کند خود را در معرض این خطر قرار میدهد که یکباره پشت کند و همه چیز را زمین بگذارد. اگر تحمیل با رعایت این حد انجام شود نیکوست چرا که کرامت در گرو کراهت است؛المکارم بالمکاره/غررالحکم

جوهره ی این روش دربسیاری از احکام و دستورات اسلامی نمود دارد. جهاد و روزه دو نمونه از این مواردند که در هر دو تن دادن به ناملایماتی که در ابتدا در مورد آنها کراهت طبیعی وجود دارد، لحاظ شده اما در آنها رویش و شکوفایی نهفته است.

نمونه ی دیگراین دستور اخلاقی است که:اگر بردبار نیستی خود را بردبار جلوه بده(تا در اثر مداومت شبیه بردباران شوی). بنابراین میتوانیم با این روش بر عادات بدمان غلبه کنیم به شرط آنکه بخواهیم.

عادت : انجام یک کار به صورت مکرر و با شیوه ای یکسان،
(عادت داشتن، خوی گرفتن و معتاد شدن و...)

گر عقابی بگیر عادت جغد
ور پلنگی بگیر خوی گراز

پاسخي به چند سوال