بسیاری از افراد گمان میکنند که شادی با برخورداری مطلق ارتباط مستقیمی دارد.به عبارت دیگر تصور می کنند: کسی که شاد است هیچ مشکلی در زندگی ندارد و اوضاع او کاملا بر وفق مراد است و به همین علت او خوشحال است و بدون هیچ نگرانی!
ریشه ی احساس شادی در درون آدمی و نگرش او به زندگیست و به رضایت فرد از
1. خود
2. خدا
3. دیگران
بستگی دارد. و اختلال در هر یک از این رضایت ها (یا اختلال در هر احساس هر کدام) موجب تعطیلی شادی می شود.
هرچند تحقق کمال این رضایت اوج سعادت و خوشی بشر در دنیا و آخرت است [...رضی الله عنهم و رضوا عنه...] ولی به هر میزان که یکی از این رضایت ها تامین شود فرد احساس شادی می کند.