بازدید
گاهی یک اصل ساده و روشن اخلاقی را در خلال سخنم بیان می کنم اما با تعجب مخاطبم روبرو می شوم مانند دیشب که در بیست و سومین قسمت از برنامه تلویزیونی "آیینه خانه" به روایتی اشاره کردم و در بازخوردهای مخاطبان محترم و مهربانم، شعف و شگفتی بسیاری را دیدم (در پیامک های برنامه و پیام های دریافتی در وب سایتم) و باز احساس می کنم هنوز برای بخش قابل توجهی از مردم خوب مان چهره ی واقعی اسلام عزیز معرفی نشده.
اما روایت؛ فرمایشی است معروف از حضرت امیرالمومنین علیّ بن ابی طالب سلام الله علیه در نهج البلاغه:
وَ إِنَّمَا یَنْبَغِی لِأَهْلِ الْعِصْمَةِ وَ الْمَصْنُوعِ إِلَیْهِمْ فِی السَّلَامَةِ أَنْ یَرْحَمُوا أَهْلَ الذُّنُوبِ وَ الْمَعْصِیَةِ
« و همانا شایسته است اهل پاکی [کسانی که از گناه یا عیبی پاک هستند] و [اهل سلامت] کسانی که خدا در حفظ سلامت دین شان به آنها از راه نیکی و احسانش کمک کرده؛ با اهل گناه و معصیت مهربانی کنند!» خطبه ۱۴۰ نهج البلاغه؛ در نهی از عیبجویی مردم.
اگر این اصل اصیل اسلامی "عجیب"و یا مطلبی خلاف! تلقی شود، لابد "نامهربانی و خودبزرگ‌بینی و عیبجویی و تحقیر و بی‌آبروکردن گناهکار به خاطرگناهش" می شود رفتار نرمالِ اسلامی! و صواب و واجب! درحالی که سراسر اسلام درس مهربانی است. درس تمام انبیاء و امامان هدایت مهربانی و رأفت است.
اگر از متون اصلی؛ قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام، مکرر برای مخاطب نگوییم خدای ناکرده؛ سخن و سیره تندخویان و کج اندیشان و بی خردان چهره اسلام را خشن و بی منطق معرفی می کند. نباید تعجب کرد؛ نباید به تاسف اکتفا کرد بلکه باید تک تک ما تلاش کنیم تا "دوستان نادان" و "دشمنان غدار" نتوانند اسلام عزیز را دین خشونت و بی رحمی جلوه دهند! باید جهانیان بدانند اسلام ناب، از سلفی گریِ تکفیری و بی رحمی، بیزار است. من و شما می توانیم و باید از هر فرصتی استفاده کنیم تا اسلامِ محمد و آل محمد صلوات الله علیهم؛ اسلامِ علی بن ابی طالب علیه السلام ؛ یعنی اسلامِ اعتدال و مهربانی و رأفت را با سخن و رفتارمان و با اسباب و روش های گوناگون و بیان های مختلف معرفی و تبلیغ کنیم.
خسته نباشيد ممنون به خاطر حرفهاي خوبتون كه وقتي بهشون فكر ميكنم به اين كه مسلمونم و شيعه علي ابن ابي طالب به ارامش ميرسم و سعي ميكنم با همه مهربونتر باشم. خدا خيرتون بده
يا علي
حد و مرز این مهربانی کجاست؟
گاها"ملاطفت ومهربانی ما با گناهکاران ،از طرف آنها به سازش با منش و عقایدشان تعبیر می شود و هر طور می خواهند رفتار می کنند و هر چه می خواهند می گویند! و یا در نظر دیگران ،ما با آنها همانند فرض می شویم.
لطفا"بیشتر توضیح دهید.
ممنون که بعد مدتها زحمت کشیدید و متن جدیدی رو گذاشتید که درباره اش فقط میشه گفت
جان عالمی به فدای امیرالمومنین علی (علیه السلام) به خاطر این دیدگاه بلند ناب اسلامی و اخلاقیشون
زینب
یکی از بینظیر ترین قسمت های این برنامه پرمخاطب بود..سعادت بزرگیه که خداوند شما رو روزی ما قرار داده تا بهتر و بیشتر و صحیح تر دینمون، ائمه اطهار و سبک زندگیشون رو بشناسیم..خدا رو شکر و ممنون از شما
24ساله/دانشجوی مهندسی صنایع/مجردها
ای امان و صد امان از دست این عوام کالانعام و اون نگاه عوامانه ترشون که وقتی از این حرف ها میزنی یا بعضی کارها رو انجم میدی یک جور نگاهت میکنند که انگار خودشون آخر اسلام شناسی هستند و احتمالا طرف مقابل آخر کفر !
چشم حاج آق انشالله ما هم تلاش می کنیم تا "دوستان نادان" و "دشمنان غدار" نتوانند اسلام عزیز را دین خشونت و بی رحمی جلوه دهند!
و البته این حدیث به اضافه اون بحث تشکر که این هفته سرکلاس مطرح کردید بحث بسیار مهمیه.
...
معذرت میخوام آقای مرادی! خیلی وقت بود می خواستم اینو بگم ولی دیدم این یادداشت بهترین فرصته. شما که این حرفا رو می زنید کاش خودتون هم عمل می کردید.
من خیلی وقته که دیگه برای مطالب شما دوست ندارم نظر بذارم. چون گاهی طوری پاسخ می دین که آدم پشیمون میشه! و همینطور بعضی ها اینقدر عاشق منفی دادن هستن که کلا آدم رو از نظر دادن منصرف می کنند. شاید بگید این مربوط به اعتماد به نفس پایین من میشه. بله من اگه حالم خوب بود و مشکلی نداشتم و همه ی اخلاقیاتم رو به راه بود که نمیومدم به سایت شما. من میام اینجا که یاد بگیرم ولی برعکس میشه. گاهی دلزده میشم . مثال هم اگه بخواید: مثلا شما گاهی می گید: از شما بعیده این حرف... !
خب شاید حرف شما درست باشه و جوانی به سن من نباید مثلا اینطوری حرف بزنه ولی من اومدم اینجا که یاد بگیرم. با این سرزنش شما بدتر منزوی میشم. امیدوارم تونسته باشم منظورمو برسونم.
درضمن برام هم دیگه مهم نیست هرچقدر دوستان خواستند می تونن نظر منفی بدن. من حرف دلمو با حاجاقا در میون گذاشتم.
1- در ترجمه اين كلام نوراني آمده است:«سزاوار است كسانيكه از عيوبي پاكند و از آلودگي به گناهان سالمند ، به گنهكاران و اهل معصيت ترحم كنند ، همواره در سپاس و شكر خداوند باشند و اين سپاس آنان را از پرداختن به عيبجويي ديگران مانع شود.
2- شهيد مطهري در اين مورد بيان داشته اند:«گناهكاران لايق ترحمند » يعني چه ؟ آيا چون لايق ترحمند پس چيزي به آنها نگوييم؟ يا نه ؟ اگر مريض لايق ترحم است يعني به او فحش نده و بي تفاوت هم نباش ، بلكه معالجه اش كن. پيغمبر اكرم (ص) روشش روش يك طبيب بود آن هم نه طبيبي كه صبر كند مريض به او مراجعه كند بلكه طبيب دوار بود و خود به مريضها مراجعه مي فرمود.
3- از روحانيون و كسانيكه در جامعه مخصوصا در بين جوانان داراي نفوذ كلام هستند انتظار مي رود با مطالعه بيشتر ، به شرح و بسط مباني نوراني اسلام بپردازند .
مهرباني را خودمان كمرنگ مي كنيم ولي با صداي بلند گله از بي مهري ديگران مي كنيم .مهربان را به تمسخر ميگيريم ولي بي محبتي و بي توجهي به اطرافيانمان را زرنگي مي دانيم .مهربان نيستيم نه با خود و نه با ديگران ولي مي پسنديم كه بيش از همه خدا با ما مهربان باشد .ادعاي مهرباني مي كنيم ولي نسبت به فقر معنوي انسانها كاملا بي توجه ايم .
بايد مهرباني را چون مشق شب تكرار كنيم نه در ذهنمان كه در قلبمان و باور كنيم كه محبت ، بنا و شالوده سنت رسول خدا (ص) است . همانطور كه حضرت صادق (ع) پس از بيان حكايتي براي ياران خود فرمودند : آيا نمي دانيد كه روش سياست بني اميه بر سختگيري و عُنف و شدت است ولي راه و روش ما بر نرمي و مدارا و حسن معاشرت و به دست آوردن دلهاست .«وسائل الشيعه ج 16/161»
تصور نمي كنم اگر به چشم گنهكار به كسي نگاه كنيم بتوانيم ادعاي بي گناهي يا حتي كم گناهي كنيم اگر او بعد از گناه توبه كرده باشد از مهرباني خدا بعيد است كه او را نبخشايد و اگر ما به او تهمت گنهكاري زده باشيم از پروردگار عادل و ستار بعيد است كه بي هيچ پشيماني از سوي ما از سر تقصيراتمان بگذرد .
ياعلي
ممنون به خاطر همه نكات خوب و آموزنده، و اينكه ما را به مهرباني و مهربان شدن ترغيب ميكنيد، عنوان متن، كه دين را به دين مهرباني بيان كرديد خيلي زيبا و تأثير گذار است! درسته، ما بايد با رفتار و منشمون مهرباني را ترويج كنيم، ولي استاد در مقابل كسايي كه نامهربان اند، مهرباني كردن بسيار سخت است! صبر ميخواهد، صبر...
يه نكته ديگه اينكه انشاءالله رسانه و فيلم هايي كه ساخته ميشود پيام و تبليغ مهرباني كنند تا ديگر فيلم هايي شبيه فيلم ( ...، كه دين را خشن نشان داده!) ساخته نشود!!!
خير ببينيد
ياعلي
٩٢/٧/٣، كرج، ٢٣ساله، كارشناس معماري
کاش راجع به این مسائل بیشتر سر کلاس صحبت کنیم
الان خود من در محل کارم دانشگاه و ........... واقعا بعضی مواقع نمی دونم چه جوری باید عکس العمل نشون داد واقعاممنون از یادداشت های پربارتون که واقعا تلنگر خوبی هست سلامت باشید و پیروز
از دیدن یادداشت جدید خوشحال شدم.
در باب فضایل امیر مومنان علی بن ابی طالب علیه السلام گفته بسیار است ولی شاید بیشتر از مهربانی های این امام عظیم الشأن، از دلاوریهایشان سخن گفته شده است که البته همگی قابل ستایش است اما :
این که شنیدن حدیثی یا روایتی این چنین (در باب مهربانی خدا و اسلام) برای خود ما مسلمانان بویژه شیعه باعث تعجب می شود، از نظر بنده جای تأمل (و گاهی ترس) دارد که تا چه میزان جنگ روانی دشمن در خاطرمان رسوخ و رسوب کرده است.
جان عالم به فدای علی (ع) و بانوی مکرمه شان فاطمه (س)
25 ساله/کارشناس آمار/تهران
خیلی ممنون از این که لطف فرمودید و بعد از مدتی باز هم یادداشتی رو برای استفاده ما تایپ فرمودین.
از این روایتی که فرمودید به نظرم این برداشت رو میشه داشت که مطمئنا با مهربانی با یک گنهکار میشه خیلی بهتر با اون در مورد عمل اشتباهش صحبت کرد و با برقراری یک ارتباط با دید این که ما یک شخص معمولی هستیم نه معصوم از هر عیب و گناه، امر به معروف خیلی راحت تر انجام میشه و بهتر مورد پذیرش شخص گنه کار قرار می گیره.
اگر درست در خاطرم باشه یکی از حکمت های نهج البلاغه هست که حضرت علی (علیه السلام) می فرمایند: هیچ کسی، شخصی رو به خاطر گناهی که انجام داده منع نمی کنه مگر این که به اون گناه دچار بشه.
22ساله، دانشجوی مکانیک، کرج
چقدر فاصله ما با اسلام ناب محمدی (صلی الله علیه و آله و سلم) زیاده، ما کجا و اون حقایق عالم امکان کجا، یکی از اساتیدم که سیره پیامبر رو به ما یاد میدن در لزوم شناخت سیره پیامبر می گن: شناخت پیامبر، شناخت اسلام. وقتی به این یادداشت شما و صحبت ایشون فکر می کنم، به این نتیجه می رسم که مگه اسلام چیزی جز رفتار، گفتار و منش محمدی، علوی، فاطمی، حسنی و حسینی و سایر ائمه (علیهم السلام) است؟
من خودم که تو این زمینه خیلی پای عملم میلنگه!
کاش حب و بغض هامون رو تعدیل کنیم! ان شاء الله در این راه توفیق الهی رفیقمون بشه!
از همه به خصوص استادمون حاج آقا مرادی التماس دعا دارم
یادداشت خیلی خوبی بود ،بسیار ممنون ،
یک نکته : واقعا من هم بین صحبتی که استاد فرمودند و نهی از منکر تعارضی نمیبینم !
آقای رضا :سعی کنید آدمها رو از قاب تفکرات و تصورات خود نبیینید مطمئنا اگر جناب حاج آقای مرادی را میشناختید این گونه به قضاوت نمی نشستید که ....
حداقل بنده در خیلی موارد شاهد نهی از منکر و امر به معروف هوشمندانه ی حاج آقا بودم ،که البته بسیار هم تاثیر گذار بود.
این یک اظهار نظر شخصی است
خانم zahra-110
استاد و معلم اگر واقعا خیر شما را بخواهد مانند یک پزشک برای کمک به شما گاهی پیشنهاد جراحی هم می دهد حال شما میتوانی گریه کنی و نپذیزی و بگویی من آمده ام بهتر شوم اما شما زخم روی زخم من می زنی ؟!! این پزشک نا مهربان است ؟ (یاد آور شوم آن پزشک مهربان به رایگان هیچ کاری برای شما نمی کند -ببخشید استاد - )
در ضمن دوست عزیزم مثبت و منفی در این سایت ، اظهار نظر شخصی هر فردصرفا به آن مورد است نه به شخصیت شما (اسم شما مستعار است ) دلگیر نشو
آقای رضا
از شما که کل تلاش و مطالعه تان چند دقیقه بیشتر نیست از این بیشتر انتظار نمی رود اما سعی کنید مهربانی کردن را یاد بگیرید.
24 ساله / دانشجوی ارشد روانشناسی / تهران
بنده مدت هاست که این رویه (مهربانی) رو پیش گرفتم، گاهی اوقات هم فکر می کردم اشتباه می کنم،با خوندن یادداشت شما متوجه شدم اشتباه نکردم و این احساس به خاطر این بوجود اومده که نمی تونم اونطور که باید از دین و عقایدم دفاع کنم و حس سرخوردگی می کردم.خواهش می کنم هرچند ما گاهی منفعل میشیم، اما شما از ما ناامید نشین و باز هم مارو راهنمایی کنین.
از خدا خواستم و می خوام که من و سایر افرادی رو که این دغدغه رو دارن مدافع خوبی برای دینش قرار بده، مدافعی که به موقع نرم و به موقع سخت باشه.آمین
با سپاس فراوان
92/7/3،کارشناس بهداشت،23ساله
سلام استاد به دنبال سخنان شما با موضوع مهربانی امروز دو حدیث خوندم از اصول کافی
باب مهربانی
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
هرکه به برادر مسلمانش سخن محبت آمیزی گوید و گرفتاریش را گشایش دهد تا زمانی که در این کار باشد، زیر سایه رحمت واسع و فراخ خدا باشد.
باب نرمی و ملاطفت( حتی نسبت به حیوانات پسندیده است)
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
خدا نرمی را دوست دارد و به آن کمک میکند پس چون مرکب های لاغر سوار شدید،آنها را به منزلگاه مقرر خود فرود آورید: تا علوفه خورند و استراحت کنند و اگر زمین خشک و بی گیاه باشد با شتاب بگذرید و اگر پر گیاه باشد آنها را فرود آرید.
متن تون مثل همیشه عالی بود و ادم رو به تفکر درباره رفتار روزمره اش وادار میکرد .
یاد این شعر هم افتادم
مهربانی کودکی تنهاست
مهربانی را بیاموزیم.
بسیار ممنونم و التماس دعا.
تبریزی/کارشناس تربیت بدنی/3.07.1392/مشهد
این که می فرمایید این روایت در نهی از عیبجویی مردم هست و به این نکته اشاره کردید خیلی خوب هست . این روزا به جای اینکه عیب خودمون رو ببینیم به دنبابل عیب یابی از دیگرانیم و اینکه باید همگی تلاش کنیم تا چهره واقعی اسلام بدون افراط و تفریط رو به جهانیان نشون بدیم.
خدا خیرتون بده
التماس دعا
اعتراف میکنم که مهربانی بلد نیستم!
؟
26- ک ارشد- تهران -5شنبه
اصفهان .کارشناسی ارشد شیمی
اصل دین ما مهربانی است و شما بار دیگر به ما یادآوری کردید که نسبت به یکدیگر (بی گناه و گناهکار) مهربان باشیم و از توهین ،تحقیر و قضاوت کردن بپرهیزیم.
این حکایت را نشنیده بودم ولی از محضر شما یاد گرفتم سخنان امام علی را باید با جون و دل پذیرفت، چون حق است.
29 ساله- دکتری روانشناسی- تهران 92/7/4
مگر از دين اسلام غير از اين هم انتظار مي رود. اسلام دين مهربانيها و جميع همه خوبيهاست، با کمي تفکر مي توان فهميد که مهرباني يکي از اصول غير قابل انکار اسلام است، مشکل اينجاست که ما مهرباني بلد نيستيم و در هر موضعي حتي تشويق به دينداري از راههاي بغير از مهرباني ميخواهيم به نتيجه برسيم.
واقعاً متنی زیبا، در ظاهر ساده ولی بسیار عمیق و تأمل برانگیز بود. نکاتی را دریافت کردم و خوب دیدم با شما در میان بگذارم که در صورت اشتباه بودن لطف کنید و اصلاح بفرمایید:
- در حدیث آمده "...خدا در حفظ سلامت دین شان به آنها از راه نیکی و احسانش کمک کرده..." و در ادامه توصیه به مهربانی می کند؛ من اینطور برداشت کردم که در [b]نگهداری[/b] از این نعمت باید به گسترش این راه کمک کرد. و به نظر من عبارت هایی در متن شما وجود داشت که همه رهنود به این امر بودند همچون: "نباید به تأسف اکتفا کرد" و "تک تک ما تلاش کنیم" "هرفرصتی" "سخن و رفتارمان و با اسباب و روش های گوناگون و بیان های مختلف [b]معرفی[/b] و [b]تبلیغ[/b] کنیم" و همچنین همه ی این ها چه خوب حرف همیشگی شما که نباید منفعل بود را انعکاس می دهد و این جداً بزرگترین درسی است که از شما در [b]اعمال[/b] و [b]رفتارتان[/b] یاد گرفته ام و البته [b]مهربانی[/b].
...
- این که فرمودید با عدم تکرار روایات "اسلام" دینی خشن و بی منطق جلوه خواهد کرد به نظرم بسیار زیبا و به جا بود گویا این حرف را به دنبال خود دارد که مهربانی و رأفت دلیلی بر بی منطق بودن [b]نخواهد بود[/b].
- در ابتدا معنای عبارت "سلفی گری تکفیری" را متوجه نشدم اما با نگاهی در لغت نامه جداً از این تعبیر زیبایی که فرمودید لذت بردم.
برای شما و خانواده تان آرزوی سلامتی می کنم
25ساله.دانشجوی ارشد طراحی صنعتی.92/7/4
به نظر من حقیر این سخن از حضرت امیرالمومنین(ع)خیلی دور از انتظار نیست!!!
وقتی بعد از ساعتی که از ضربت خوردنشان می‌گذشت،
حضرت چشم گشودند و برای آن ملعون به امام حسن(ع) سفارش کردند فرمودند : او را طعام و آب بده و دست و پای او را در زنجیر مکن، و با او رفق و مدارا کن. چون من از دنیا بروم او را به یک ضربت قصاص کن و جسد او را به آتش مسوزان و او را مثله مکن که دست و پا و گوش و سایر اعضای او را نبرند، که حضرت رسول اکرم فرمود که: زنهار مُثله مکنید اگر چه سگ درنده[هار] باشد، و اگر شفا یابم من سزاوارترم به آن که او را عفو کنم زیرا که ما اهل‌بیت کرم و عفو و رحمتیم.
اهل گناه و معصیت دیگر از قاتل حضرت علی (ع) بالاتر!!!!
وقتی مولایمان با قاتل خود مهربانی میکنند ما با گناهکاران اطرافمان این کار پسندیده را چرا نکنیم ؟؟؟
چه بسا ما هم بالاخره در طول زندگی مرتکب گناهانی شده ایم!!!!
همانطوری که چندتا از دوستان گفتند حد و مرز این مهربانی کجاست .چون گروهی از گنهکاران هستند که وقتی مهربانی طرف مقابل رو میبینند جسورتر میشوند و خود را حق میدانند.
یا علی.
30. ک ارشد . تهران
زحماتتون برای شناسوندن چهره [b]واقعی[/b] دین قبول باشه
دعا بفرمایید که خدای [b]مهربون[/b]، خودش کمک کنه که من و شما بتوانیم از [b]هر[/b] فرصتی استفاده کنیم تا اسلام اعتدال و مهربانی و رأفت را با سخن و رفتارمان و با اسباب و روش های گوناگون و بیان های مختلف معرفی و تبلیغ کنیم.
التماس دعا
26ساله|رزیدنت پزشکی|4مهر 92
خوبه بحث حاج آقا در مورد مهربونی بود! کاربرای این سایت که معمولا نود درصدشون از یه قشر خاص هستن و همشون حرف حاج آقا رو تایید کردن و بهش قول دادن که عمل کنن پس چرا از همون اول در مورد چند اظهار نظر این طور واکنش نشون میدن!
بله حرف خانم zahra-110 حرف منم هست! اما از شما بعیده... از شمایی که حرف حاج آقا رو به دیده منت میذارید و تا مطلبی از حاج آقا روی سایت میاد میدویید و دیدگاه مینویسید که چشم عمل میکنیم!
یا مرضیه خانم شما از کجا میدونی که مطالعات آقا رضا در همین چند دقیقه خلاصه شده که اینطور جبهه میگیری؟!
اتفاقا همین رفتارهای تندرو که خیلی ها فکر میکنن دین ما اعتدال نداره!
من نظر خودمو گفتم. و میدونم که اونو تو سایت قرار نمیدین ، مثل همیشه که هر پیامی دادیم ....
نمیدونم جایگاه اظهار نظر و انتقاد و رفع ابهام و شبه کجاست!
اما بازم از حاج آقا تشکر میکنم با اینکه یکم دلم ازش گرفته.
به نظر من گاهی خجالت میکشیم که مهربانی کنیم و یا ياد نگرفتیم که چطور مهربانی کنیم. برای من پیش آمده که مورد لطف معلمم قرار گرفتم و واقعا نتونستم که چطور جواب محبت هاشون را بدم و در مورد پدرو مادر هم همینطور بوده است
امام باقر(ع): الدين هو الحب والحب هو الدين
وسائل الشيعه 435:11 ح 17.
از وقتی بحث مهربانی را آغاز کردید ، مهربان بودن دغدغه ام شده و در رفتارم نمود بیشتری پیدا کرده .
اطرافیان من را به مهربانی می شناسند الحمدلله.
ممنون.
23 - لیسانس ریاضی - تهران
4/مهر/92
همواره تلاشهای عالی و تازه و نابتان در جهت معرفی هر چه صحیح تر اسلام عزیز و واقعی ، برایم قابل تقدیر و احترام بوده و هست .
من سه شنبه ها جمکران و قم هستم ، و متاسفانه نمی توانم برنامه ی آئینه خانه را ببینم ، اما از طریق مادرم که برنامه هایتان را پیگیر هستند ، شنیدم که برنامه راجع به مهربانی بوده ، مادرم آنچنان خوشحال شده بودند که مدام صحبتهایتان را برایمان تکرار میکردند ، از کبوترهای حرم امام رضا ( علیه السلام ) هم گفتند ...
حاج آقا صراحت بیان و صداقتتان و خلوصتان را باید بیاموزیم ، هم من و هم تمام مخاطبانتان باید این را بدانیم که شما به واقع معلم و استاد هستید ، و رفتار شایسته و دلسوزانه تان به خوبی نمایانگر این موضوع است .
متاسفانه ما عادت کرده ایم به نپذیرفتن حقایق و در خواب به سر بردن ...
باید زودتر بیدار شویم ...
حاج آقا همیشه دعاگویتان هستیم ، الهی در پناه خداوند سلامت باشید .
شاگردتان در کلاس و دانشجوی حسابداری / تهران /پنجشنبه 92/7/4
چقدر این قسمت از حدیث برام جالب بود استاد:
...[b]کسانی که خدا در حفظ سلامت دین شان به آنها از راه نیکی و احسانش کمک کرده[/b]...
یعنی به فرض مثال، منی هم که مهربان هستم ، از لطف و احسان خدا بوده. وگرنه من از خودم هیچی ندارم.
این مفهوم، مثل یک آنتی بیوتیک در درمان خودبزرگ بینی و خودپسندی و کبر است.
ممنونم که بعد از مدت ها یادداشت گذاشتید.
دانشجوی مهندسی پلیمر/ 4مهر92/ تهران/ کلاس مجردها
ممنون از مطلب بسیار قشنگتون
فکر میکنم با خوندن این مطلب بهترین عکس العمل این باشه ما که پیرو پیامبر مهربانی هستیم باید به کارها و صحبت های خودمون رنگ و بوی مهربانی بدهیم. یه پیشنهاد به عنوان خواهر کوچکتر به کاربران محترم دارم عیب جویی و پرخاش نقطه ی مقابل مهربانی هستش.لااقل در اینجا اولین قدم برای تمرین مهربان تر بودن را داشته باشیم. این نکته هم که همش بخواهیم به نامهربان بودن خودمون اعتراف کنیم خودش یه جور انفعاله!بهترنیست در پاسخ هامون امیدواری و تلاش و مهربانی بیشتری موج بزنه؟
یاعلی
دانشجوی مهندسی اجرایی-22ساله-کلاس مجردها- 4/شهریور/92
خانم عابدینی به خوبی اشاره کردند، بنده هم نکته ی کوچکی خدمت دوست گرامی، Zahra-110 ،عرض می کنم؛
آیا اگر از جملاتی با مضمون "از شما بعیده این حرف... !" از جانب استادی دلسوز و مهربان، ناراحت می شوید و پذیرش نظرات مخالف خود را نیز ندارید، چگونه برای یاد گرفتن (به نقل از خودتون) آمدید؟؟؟
شاید من یا شما دوست داریم فقط آن پاسخی را ببینیم که می خواهیم، یا پاسخمان را با لحنی بشنویم که می پسندیم، اما خوب است که در کنار رعایت اصول تعقل و هوشمندی، به تجارب استادمان نیز اعتماد کنیم ووووو همه می توانیم حتی از ساده ترین ها، بهترین ها را بیاموزیم، اگر بخواهیم.
من هم مثل شما اطمینان دارم که [b]مهربانی[/b] افراد است که سبب می شود در شرایط متفاوت، آنها را برای [b]درد و دل[/b] انتخاب کنیم
انشاالله همیشه مهربان و شاداب باشید
26 ساله، کارشناسی ارشد عمران، تهران
خدا رو شاکرم در گوشه‌ای از زمین زندگی میکنم که دغدغه‌ی مبلغان دینی‌ش، انتشار آرامش و مهربانیست؛ مبلّغانی که خودشون، بهترین الگوها برای آن‌چه که تبلیغش میکنند هستند.
از شما ممنونم بابت تمام دلسوزی‌ها و نگرانی‌هایی که در کلام و نوشته‌هاتون نسبت به دین و جامعه پیداست. به خاطر اینکه با صحبت‌هاتون، نگاه ِ (گاه) آمیخته با غرور ما رو به کسانی که از خودمون گناه‌کارتر میدونیم‌شون، مهربانانه‌تر می‌کنید و "من"های زیادی رو از وقت "منع" کردن‌های مکرر، از حرف‌هامون کم می‌کنید.
امیدوارم شاگردهای خوبی باشیم و وقت عمل، درس‌مون رو خوب پس بدیم.
التماس دعا
مهربانی را در رفتارهای اطرافیانمان که خلقیات متفاوتی دارند تشخیص دهیم .
به مهربانی فکر کنیم. به رفتارهای مختلف که می شود نامشان را مهربانی گذاشت، یک لبخند. یک تشکر ساده. یک دستگیری افتاده بر جاده ی پر پیچ و تاب زندگی. یک بخشش. یک فرو خوردن خشم. یک سلام. خوشرویی و هدیه شادابی و...
هر چیزی که از مهربانی به ذهنمان رسید بنویسیم و به آنها توجه کنیم و روزی به ٱنها عمل نماییم.
19 ساله. طلبه سال سوم. تهران
خیلی حال داد
ممنونم براي اين ياداشت خوبتون.اين ياداشتو بايد برادرم بخونه.اونيكه ادعا ميكنه واز اسلام هيشه حرف ميزنه.بارها همين حرف شما استاد بزرگوارو بهش گفتم براي كسي كه از دينمون نميدونه يا مثل خودمون بار گناه با مهربوني حرف بزن تاحرفات به دلش بشينه.اما متاسفانه هنوز ياد نگرفتيم(خودمو عرض ميكنم) با كساييكه نامهربونن يا با ما دشمني دارن مهربون باشيم.بايد هميشه يادمون باشه برا دشمنمونم دعا كنيم. اميدوارم روزي برسه كه همه دلها پر از مهربوني باشه و كينه توش نباشه.
زير سايه حق باشيد.يا علي
خدا حفظتون کنه ان شاء الله.
علاوه بر پست زیبا و دلنشین که واقعا تلنگر خوبیست برای زندگی در دنیای امروز و یادآوری این مفهوم مهم در دین واقعا مهربان ما که ما گاهی نسبت به آن تغافل می کردیم.ممنونم استاد همیشه تلنگر ها و یادآوری های شما واقعا به جاست.من به برکت وجود شما مدتی است سعی کرده ام که مهربانتر عمل کنم.
علاوه بر آن عکس بسیار عالی است.
22ساله/مهندسی هوافضا/شاگرد کلاس مجردها
جناب آقای رضا پور ترابی
قصد من توهین و یا صرفا جبهه گیری نبوده و نیست ، لطفا یک بار دیگر با دقت و به دور از هیجان دیدگاه جناب آقای رضا را بخوانید ، کلام من اظهار خودشان است .
و در مورد خانم Zahra-110 رشته تحصیلی من ایجاب می کند اگر می توانم با یک مقایسه و توضیح ساده فشارهای ذهنی ایشان را کم کنم همین
حال اگر از دیدگاه من توهین برداشت می شود متعجبم
اما یک سوال چرا همیشه همه حق دارند با هر سطح تحصیلات و سنی به اساتید و روحانیان انتقاد کنند اما من که یک روانشناس جوان هستم اجازه نقد دیدگاه یک جوان دیگر را ندارم (سطح تحصیلاتشان را ننوشته اند جوان بودن را هم از کلامشان برداشت کردم ) و متهم می شوم به تند روی ؟!!!!
همه سعی کنیم مهربانی کردن را یاد بگریم .
24 ساله / دانشجوی ارشد روانشناسی / تهران
اول از همه جا داره عذرخواهی کنم از شما و دیگر دوستانی که تو اون پیام مورد خطاب من بودن!
راستش حاج اقا اصل فکرشو نمیکردم نظرتون رو راجع به پیامم بنویسید! واقعا جا خوردم!
حاج اقا من از اون موقعی که شما اومدید مسجدمون تو اهوازو من اول دبیرستان بودم، همیشه پیگیر سایتتون و برنامه هاتون بودم تا الانکه ترم 3 دانشگاهم ، اربعین سال 87 بود فکر کنم .
آره من تازه عضو سایتتون شدم اما از همون موقع تا حالا بارها وبارها تو قسمت پرسش و پاسخ سوال خودمو مطرح کردم اما ....!
حاج آقا ما کجا شانتاژ کجا!
اگه میدونستم با عضو شدن تو این سایت انقد به شما نزدیک میشم باور کنید همون موقع ...!
امیدوارم حالا که عضو شدم این رابطمون حالا حالاها ادامه پیدا کنه و ازتو استفاده کنم.
حاج آقا هنوز اون اشاره ای که اون شب تو مسجد به من که پای منبرتون بودم کردید وگفتید : پسرم مراقب اعمال روزانت باش ،یادم نمیره!
گرچه از اون روزها خیلی فاصله گرفتم اما یادمه بحثتون راجع به مراقبه بود!
بازم تشکر از شما و عذر خواهی از همه بابت اون پیام.
یا علی
بار دیگر از مهربانی گفتید و سخنتان کاملا صحیح و بر حق بود واین بار ویژگی دیگری از فرد مومن مهربان را برایمان توضیح دادین یعنی مهربانی کردن با همه ی مردم حتی گناهکار که واقعا جای فکر دارد و نشان از این میدهد که بین ما و تصورمون از دین تا چه اندازه فاصله هست،!!
حرف از مهربانی و خود وا‍‍ژه ی مهربانی برای من تا قبل از آشنایی با معلمی مثل شما یک کلمه ی تکراری و تصنعی بود اما وقتی شما در کلاس پایه ی درستان را بر مهربانی، رحم و شفقت گذاشتید و ساعتها در مورد آن با ما صحبت کردین ،بحث کردین و بخش عمده ی آن را با رفتارتان به ما آموزش دادین این کلمه برایم تبدیل به یک باور شد تا جاییکه گاهی معنی مهربانی با شخصیت شما برایم قرین میشود،
اول فهمیدم که نا مهربان هستم دوم مهربانی رو پسندیدم و سعیم رو کردم مهربان شوم، [b]واقعا قبول دارم که مهربانی سرایت کردنیست
[/b]
پیام zahra-110 رو خوندم ،این کاربر بیان کردند که "من اگه حالم خوب بود و مشکلی نداشتم و ... که نمیومدم به سایت شما. "
به نظرم با این اظهار نظر کارکرد و جایگاه سایت حاج آقا رو به اندازه ی یک مشاور و درمانگر پایین آوردند در صورتیکه همانطور که در بالای صفحه می بینیم پرسش و پاسخ یک بخش از سایت است و مجالیست برای افراد که مشکلشان را با روحانی مورد اعتمادشان در میان می گزارند و از توصیه های ویژه ی ایشان استفاده ببرند در حالیکه کارکرد اول و عمده ی این سایت ، بیان دغدغه ها و ضرورت های فرهنگی اجتماع ما از سوی یک روحانی زبده و صاحب نظر امور فرهنگیست که ما کاربران، در قالب یادداشت ها و در خلال پرسش و پاسخ ها از آن با خبر میشویم، در فضای مجازی با استاد به گفتگو می نشینیم و بازخورد جامعه را از برنامه های ایشان میگیریم ،
[b]مطمئنا بخش اعظم کاربران سایت ایشان، روحانیون جوان، نخبگان دغدغه مند ، دانشجویان فعال و خبرنگاران می باشند [/b]
تا جاییکه اکثر یادداشت ها و حتی پاسخ به برخی سئوالات گاهی آنقدر موثر و عمیق ،نافذ و موشکافانه است که خبرگزاری ها آن را پوشش می دهد و در دیگر سایت ها هم مخاطبان بسیاری را جلب می کند.
این بیت وصف حال استاد ماست واقعا
هرکسی از ظن خود شد یار من ...
ازتون تشکر میکنم بابت طرح این موضوع در برنامه و نوشتن این یادداشت تاثیرگذار
اما حس میکنم برداشت اشتباهی رو-که ابتدا خودم هم گرفتارش شدم – در چند مورد محدود در نظرات دوستان دیدم.
* با اجازه شما:
موضوع این یادداشت، نحوه ی برخورد با افراد معصیت کار بود. نه برخورد با کسانی که با ما مهربان نیستند!
اما برام عجیب بود چرا بعضی دوستان از نامهربانی هایی که دیدند شکوه کردند و گفتند اگر به فرد نامهربان، مهربانی کنند، اون فرد قدرناشناسانه ممکنه جوابشون رو بده؟
موضوع مدنظر شما در برنامه اخیر-آئینه خانه 23- و این یادداشت، شاید از این برداشت، کمی دور بوده باشه. معصیت مسئله ای بین خدا و بنده ی خداست که البته ما هم گاهی در برابرش مسئولیم. (با امر به معروف و نهی از منکر). اما شما روی لزوم مهربانی با معصیتکار تاکید فرمودید، فارغ از این که فرد مذکور چه برخورد، نسبت و یا رابطه ای با ما داره. یه مهربانی فراگیر و بی چشمداشت.
ادامه دارد.
موضوعی که در قسمت های قبلی آئینه خانه اشاره بهش کردید، عُجب بود و اینکه نباید به گناهکار نگاهی از بالا داشت و زیاد به خود، بابت ایمان داشتن مغرور شد. ارتباط نزدیک این مفهوم و یادداشت فعلی شما، یادآوری خوبی بود و یک تلنگر مجدد.
ممنونم
سلامت و شاد باشید انشاالله
ابتدا از زحمات بی شائبه شما تشکر میکنم، بسیار بحث مفیدی بود. من آیینه خانه رو دیدم. واقعا برای هم وطنان مسلمان و مؤمن خودم تأسف می خورم؛ که انقدر تند و غیر منصفانه برداشت کردند.
به هر حال، برای خوب شدن خودم تلاش میکنم و از سخنان شما درس میگیرم. انشاالله که به کمک شما و دگر فرهیختگان، اسلام واقعی بر همگان روشن گردد.
به نظرم این بیت شعر نیز تأیید سخنان گوهربار شما می باشد:
[b]آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است:
با دوستان مروت با دشمنان مدارا[/b]
بنده همیشه فکر می کردم که به اندازه سن خودم اسلام را میفهمم و نیازی به تربیت و آموزش نیست ولی با شنیدن و خواندن مطالب شما میبینم که یک هزارم آن چیزی که فکر میکردم نیستم . تبلیغ را در گفته های شما یافتم و تفاوت را در نوع تبلیغ روحانیت فهمیدم .
خدا قوت
مهربانی
زکات بودنمان در کنار دیگران همین است.
مهربان نباشیم چه کنیم؟!
استاد محترم، نمیدانم چرا مهربانی کردن و مطرح کردن آن، برای عده ی محدودی اینقدر سنگین آمده؟!!!
نمیدانم چرا اطرافم عده ای با شنیدن حرف های شما جبهه می گیرند که مگر باید با همه مهربان بود؟!!!
مگر میشود مهربانی کرد و توقعی نداشت؟!!
یعنی به نظرم عده ای هستند که در مقابل مهربانیشان به دیگران پاداش می خواهند ، نه از خدا که از خلق خدا.
توضیح بفرمایید لطفا...
متشکرم از وقتی که می گذارید
با اجازه استاد مخاطب دیدگاه بنده افرادی هستند که برای این یادداشت کامنت گذاشتند..
در عجبم مایی که نمی توانیم حتی در مقابل یادداشت "دین مهربانی" استاد از خود مهربانی نشان ندهیم چگونه می توانیم با هم مهربان باشیم؟!
دقیقا شده ایم مصداق گوش و در و دروازه!!
به نظرتون واقعا اینقدر مهربان بودن و مهربانی کردن سخت است؟!
مثل یک "باید" به مهربانی فکر کنیم تمام مشکلات حل می شود.
لطفا دیدگاه بنده را با مهربانی بخوانید و جبهه گیری نفرمایید.
متشکرم
خبرگزاری تابناک در قسمت یادداشت های خود به این مطلب شما پرداخته است.
[url]http://www.tabnak.ir/fa/news/347900/%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D9%85%D9%87%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C[/url]
" فقولا له قولا لينا لعله يتذكر أو يخشى "
(طه-44)
« فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللّهِ لِنتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لاَنفَضُّواْ مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ »
(آل عمران-159)
آیات قرآن نیز حاکی از مهربانیست که لازمه تاثیرپذیری بالاست.
با تشکر از انتشار این مطلب مفید و ضروری.
ضمنا، به مناسبت روز تحکیم خانواده(9 آبان) ،چهارشنبه 8 آبان در دانشگاه صنعتی شریف همایشی ویژه کارکنان خانم برگزار می شود. قطعا همگی به خصوص ما خانمها که می خواهیم در کنار وظایف همسرداری و بچه داری به جامعه نیز خدمتی کرده باشیم، نیازمند نظرات و رهنمودهای مفید و سازنده شما هستیم. لذا خواهشمندم دعوت ما را بپذیرید.(البته به سایت زندگی بهتر نیز دعوتنامه ارسال شده)
با سپاس فراوان
34 ساله،کارشناسی ارشد، تهران
ممنون از موضوع خوبی که مطرح کردید. به نظرم مهربان بودن خیلی راحت تر از تندخو بودنه و همه ما در درونمان مهربان تری از چیزی هستیم که در ظاهر نشان میدیم، اما شاید یکی از چیزایی که نمیذاره این مهربانی بروز پیدا کنه غرور باشه، یه وقتایی برای خود من سخت میاد که از اطرافیانم به خاطر اشتباهم عذرخواهی کنم، به خاطر لطف اونها تشکر کنم یا رفتارهای دیگه ای که میتونه مهربان بودن من را نشان بده را انجام بدم، اما سعیم را میکنم که دقیقا در همین مواقع دقیقا همون کار را (عذرخواهی، تشکر یا..)انجام بدم. و شاید یه دلیل دیگه اش هم این باشه که خیلی مهربانی کردن ، در عین حفظ احترام به خودمان، را بلد نیستیم و شاید به همین دلیل گاهی تو مهربان بودن افراط یا تفریط می کنیم..
بچه لطفا در کامنت ها فضا را شخصی نکنید، منظورم اینه که تا کسی یه پیام انتقادی میذاره، یه جورایی شبیه رسم "بعدی" کلاس همه بهش جواب میدن و میخوان که توجیهش کنن، یا صحبت ها و کامنت ها یا منتشر نشدن پیام ها را به خود گرفتن و..
وقتی فضا اینطوری بشه از هدف اصلی اون یادداشت یا متن اصلی دور میشیم و اونوقت بیشر نظرها میره به سمت جواب دادن به هم دیگه یا رفع سوء تفاهم ها و اینجوری نظر گذاشتن و بحث کردن خیلی سخت و محتاطانه پیش خواهد رفت..
24 ساله/ کارشناس ارشد روانشناسی/ تهران
خوشبختانه از شنیدن این روایت تعجب نکردم. و این جمله از کتاب عربی دوم دبیرستان(84-85)برایم تداعی شد.
[b]"برادرت را با احسان کردن شرمنده کن" [/b]
اطلاعی ندارم که این جمله حدیث است یا نه، ولی نتیجه‌ای که آن زمان گرفتم این بود، در حق کسی که خوبی کرده معمولا خوبی می کنیم، پس این جمله برای کسی صادقه که در حق ما بدی کرده و ما باید به او خوبی کنیم.
هرچند که اهل معصیت بیشتر در حق خودش ظلم کرده است تا دیگران.
متشکرم که مهربانی خدا و اسلام را یادآوری می‌کنید.
23ساله-لیسانس کامپیوتر-مشهد
1.هیچ چیز در زندگی شیرین تر از این نیست که کسی انسان را دوست بدارد. من در زندگانی خود هر وقت فهمیده ام که مورد محبت کسی هستم, مثل این بوده است که دست خداوند را بر شانه خویش احساس کرده ام .
2. اگر شخصی باعث رنجش شما می شود، به این دلیل است که خود در اعماق وجود خود رنج می کشد و رنج او لبریز می شود. بنابراین او مستحق مجازات نیست بلکه نیازمند کمک است. این همان پیام او برای شما است.
شقایق elone / کارشناس ارشد معماری / تهران 92.7.17
گل گفتین آقای مرادی
مهربونی یادش بخیر!
وقتی سایت شما رو می خونم آروم میشم و عاشق دین خدا آخه جدیدا از یه آدم مذهبی حرفهایی شنیدم که از دین زده ام میکنه
پس سلام بر اسلام حقیقی
همین امروز ذهنم مشغول همین نکته بود که در مواجه با افراد برای نهی از منکر واقعا مهربانی تاثیر دارد یا نه
ک خدا قسمت کرد جواب سوالمو اینجا پیدا کردم
خیلی ممنون...
19ساله/طلبه/اصفهان
مطالب حرف نداشت عالی بود.
یا علی
واقعا لذت بردم بالاخره به کارایی که میکنم امیدوار شدم اخه هروقت کاری انجام میدهم در مقابلش بدی میبینم همه میگویند که حقت تا تو باشی خوبی نکنی اما من میگم نه بابا شاید از روی عمد نبوده یا شاید واقعا سزاوار این برخورد بودم (البته توی دلم میگم من برای رضای خدا این کارارو انجام میدم پس نباید انتظار بیجا داشته باشم )الان دیگه دوره ای شده وقتی کسی غیبت میکنه میگم این کارو نکنید گناه میگویندغیبت نیست صفتش رو دارم میگم ای بابا بعضی موقع ها نگران این میشم که نکن این یکم اعتقاد خودم رو هم از دست بدم البته همیشه خودمرو جای یاران امام حسین توی کربلا میگذارم که اگر اونجا بودم لیاقت موندنرو داشتم یا از ترس فرار میکردم .
برنامه ديشب شما را ز شبكه دو اتفاقي ديدم عالي بود موفق باشيد
عالی بود مثل همیشه..کاش مخاطبش کسانی باشند که خشونت را ترویج کرده و برچسب اسلام به آن میزنند.(مثل همین برخورد با قضیه حجاب و..!)
...
خداوند مهربان است و مهربانی را دوست می دارد
سلام اینکه اسلام دین خشونت نیست درسته؟ولی اینکه مردها زندگی به سمت خشونت می برند واصل اسلام که ارامش نادیده میگیرند؟وزمانی که مدا فع
حقوق از دست رفته خود میشوی ان هم نادیده میگیرند وبعد از یک عمر زندگی
تورا تنها باکوله باری از مشکلات تنها میگذارند این سبب میشود که ادمی فکر که اسلام خود حقوقی را برایت درنظر میگیرد وخود ان رانقض میکند؟
اولین بار که این مطلب رو از شما شنیدم به همین میزان متعجب شدم ولی با گذشت زمان و به لطف خدا، تونستم این نوع برخورد رو در بین نزدیکانم جا بندازم و خیلی خوشحالم که تونستم حال خودم و اجتماع کوچیکمون رو بهتر کنم.