********************** سلام حاج آقاي استادِ کلاس ِ خوب مجردها--- ازفرمايش شما اين مطلب دستگيرم شد: منفعل بودن ما درجه ي صعود نتيجه گيري را کاهش مي دهد.باشما مشورتي دارم:امروز درمورد خودشناسي مطالبي در حدود چند صفحه کوچک از انديشه هاي در طول اين چند روز همراهم بود،نميدانم چرا تهي از احساس بازگو کردن انديشه هايم بودم. منفعل نبودم، بي انديشه و بي هدف روي صندلي هايي که با دنيايي تلاش(که البته پاداش اخرويش نزد خداي مهربان است)براي کلاس ما بود،ننشسته بودم. دغدغه هايم متذکر مي شدند :که چرا نظرت را نميگويي وباز همچون جلسه هاي پيشين ساکت و خموش نشستم. آمده بودم پيش يک معلم صادق و مهربان که بگويم و بشنوم مثل ديگران. بد نيست بدانيد به عنوان يک شاگرد،مثل بقيه شاگردها، قدر تمام تلاش ها و وقت گذاشتن هاو صحبت کردن هايتان را ميدانم.حتي قدر تمام پاسخ هايي را که داشتيد براي سوال ها و دغدغه هايم اما به علت کمبود وقت و مشغله فراوانتان نشد که جواب دهيد! قدر داني مرا پذيرا باشد،، شاگرد کوچک کلاس بزرگ شما برقرار باشيد،، ____ تمام ميشود تمام حرف ها و فکرها دوباره باز مي شود شروع، دوباره با \"چرا\"ها